Olmayacak Dua Mı?

Salgın sonrası nereye doğru yöneleceğimiz çok büyük merak konusu hâline gelmiş durumda...

Tabii ki benim beklentim...

Daha barışçıl bir dünyayı düşlemek...

Hukukun üstünlüğüne inanan, demokrasinin ehven-i şer ekseninde tutulacak yegâne dal olduğunda hemen herkesin ittifak yaptığı bir dünya düşlüyorum...

Dediğim gibi ben “iyimser” bir yana sahibim.

Tabii ki Türkiye’de yaşayan biri olarak ve Türkiye Vatandaşı olarak, her şeyden önce dileklerim ve beklentilerim daha fazla ülkem adına olmakta:

Keşke diyorum...

Şu birbirimizi “ötekileştiren”, kutuplaştıran, “öteki mahallenin” üvey evladı yapan tavırlarımızdan ve dilimizden biran önce kurtulabilsek!

Hadi politikacılar, popülizmin gereği olarak, bilinçli olarak siyasal saflaşmadan nemalanıyorlar ve bu dili bilinçli olarak körüklüyorlar diyelim...

Biz vatandaşlar olarak, bu tuzağa düşmesek. Ne bileyim daha makul olana yaklaşmak varken, neden birbirimizden uzaklaşalım? Siyaset neden yapılır? Bu dünyada her şey, insana dokunan ve insanlık için olan her şey, normal olarak insanın/insanlığın daha üst bir mertebeye yükselmesi için değil midir?

O zaman neden olmayacak duaya âmin dedirtecek şekilde, birbirimizi itham ediyoruz. Ekranların önünden oturduğu sitedeki insanları tehdit etmeler, kurşun dolu kavanozla bir yerlere mesajlar vermeler...

Benim düşlediğim Türkiye bu değil. O zaman ben, mikro ölçekte soruyorum:

Türkiye’yi ne bekliyor?

Türkiye nereye?