OLUMLU VARSAYIMLAR, NİYET...

NİYET İLE…

“VARSAYIMDA BULUNMAK YERİNE NİYET EDELİM.”

“Varsayımlar” üzerine yazdığım yazıya aldığım yorumlardan mutluluk duydum. Yazmak heyecan verici. Aldığım yorumlar yüreklendirici. Üsküdar Ticaret Lisesi’nde edebiyat öğretmenim olan Nazan Döker tarafından yapılan yorum, farklı bakış açısına yeni bir yazı yazma isteği yarattı.

Öncelikle, değerli öğretmenimin yorumunu aktarıyorum.

“…Tebrikler, oldukça öz ve net ifade etmişsin “olumsuz” varsayımlarımızı. Bu tek yönüyle bakınca katılmak anlamında onaylanır da ya “olumlu” varsayımlarımız hiç olmuyor mu demekten de kendimi alamadım desem?!”

Olumlu varsayımları düşündüm.

Yarın hava güzel olacak, çalışırsan başarırsın, kendine iyi bakarsan sağlıklı olursun. Onunla, mutlu olursun. Seni, seviyor… daha fazlası da olur.

Olumlu varsayımların, olumsuz varsayımlardan farklı olarak yarattığı duygunun izini sürerken “NİYET” ile karşılaştım. Öğretmenim haklı, olumlu varsayımlarımız var. Olumlu varsayımlarımız bir çeşit niyet. Çocukluğumuzda duyduğumuz niyet. Yemeği yaparken, berekete niyet. Yola çıkarken, hayırlısı ile varmaya niyet. Hamuru yoğururken, olanın yetmesine ve gelenin artmasına niyet. Çocuğa, akıl, fikir açıklığına ve sınavda muvaffakiyete niyet. Kısmete, niyet. Oruca, niyet. Namaza, niyet. İyiliğe, niyet. Sağlığa, niyet.

Niyet, olmasını istediğimiz olumlu hal ve durumlar için kalbimizden geçirdiğimiz duygunun dile gelmesi. Kalple istenenin, dille söylenmesi. Niyet, saf bir duygu ile isteğimize odaklandığımız anda kalbimizde hissettiğimiz küçük kanat çırpıntısının yarattığı heyecanın, aynı saflıkla dilimizden dökülmesi. Olacağına olan inancın yarattığı hoşluğun ve hafifliğin yarattığı duygu. Duygunun yarattığı, olmuşçasına hayal etmek ve inanmak. Nasıl keyif verici. Yazarken aynı duyguya kapıldım. Mutluluk ve huzur buldum. Bunu tecrübe edenlerimiz vardır. Diledim, oldu. Düşündüm, oldu. Tam da ihtiyacım olduğu anda. Nasıl da çaresiz kalmıştım…

Niyet, güzel bir kapı. Tüm kapılar gibi içerden açılıyor. Niyeti, kalbimizde hissederek yaptığımız zaman, açtığımız kapıdan içeri giren, tam da istediğimiz gibi ve olması gerektiği zaman.

Çocukluğumdan edindiğim bir alışkanlık. Yatarken niyet ederek yatmak. Ertesi güne, yapmak istediklerime niyet etmek. Olumsuzluk karşısında, iyisine niyet etmek. Kötüyü görünce, iyiliğe niyet etmek.

NİYET, kültürümüzün öğretilerinden olmasına karşın, unuttuk. Kendimizden olanı bıraktık. Bizim felsefemize ait olan NİYET, yeniden yorumlandı. İnternet üzerinde fazlasıyla uygulamalara konu oldu. Yeni bir öğreti gibi sunuldu.

Anadolu’da yüzyıllardır yapılan NİYET, farklı öğretiler tarafından yeni yorumlarla geldi. Olumlamalar oldu isimleri. Bizden sonrakilere aktarmadığımız ve unuttuğumuz öğretiler. NİYET dışında başka şeyler de var. Yeni Dünya öğretilerine bakınca, değişik yorumlanmış Anadolu öğretileri olduklarını anlamak mümkün.

Niyetin tekniği de var. Kalbimizle istediğimizin, dilimizle ifade edilmesinin neticesinde, isteğimizin olmuşçasına gözümüzün önünde canlanması. Gerçekleşmesi için kalbin, dilin, bedenin, ruhun, aklın birliktelik içinde ve niyetimize odaklanmış olması, gerçekleşmesine vesile oluyor.

NİYET’in gücü çeşitli kaynaklarda anlatılıyor. İyilik yapmaya niyet etmek, o iyiliği yapmış olmak demek. Ne kolay. Yapacağım de niyet et, yapmasan da yapmış ol. Bu değil anlatmak istediğim. Tüm koşullar sağlandığında edilen niyet. Bu niyeti etmeyi başarmamız, yapmaktan vazgeçmemizin mümkün olamayacağı gerçekliğinde olur. Derine inmeden kendi niyetlerimize dönelim.

Niyet ile isteklerimize giden yolda destekleniriz. Niyet, beklenmedik mutlulukları hayatımıza katar. Niyet, olumlu varsayımlar için kullanabileceğimiz güzel bir öğreti.

Niyetlerimiz ile buluşmaya niyet edelim. Güzel niyetlerde buluşalım.

Niyette ne varsa, ona ihtiyaç her yerde vardır.

Yazdıklarımın, anlaşılır olmasına niyet ediyorum.

Yargılamaktan ve yargılanmaktan özgürleşmeye niyet ediyorum. Hepimize.

Sağlıkla ve mutlu kalın 16/12/2020

Gülay Mustafaoğlu