Ölümün soğuk nefesi

Hepiniz hoş geldiniz deyip,  

Mikrofonu elime alarak başlamak isterdim.  

Hatırladın mı abla ilk ne zaman tuttum o mikrofonu ve ne zaman yankılandı  

O 'hepiniz hoş geldiniz' cümlesi?  

Meraklanmayın.  

Burada katı kurallar yok, güzel her şey güzel.  

Geleceğinden emindim,  

En sevdiğim çiçeği bırakacağından da.  

En kötüsü sarılamamak şu an sana.  

Seni ölesiye seviyorum.  

Bırak ağlamayı bir şişe su dök hadi.  

Üzülecek ne var alt tarafı hayat.  

Zaten bu an için doğdum ben.  

Annem.  

Özgün gözlerine yakışmıyor ağlamak.  

Buradayım. Bu kez biraz farklı size bakışım ama buradayım.  

Babam.  

Nerde okuma gözlüklerin?  

Sık sık takman gerekiyordu artık!  

Gazetenin bulmaca ekini unutma sakın  

Bulamadıklarını ablama sor bu sefer.  

Kan bağı var diye değil de ayrı severdim seni  

ve o papatyalı resmimize bak demeyi unuttum.  

Amaan ne bileyim böyle olacağını?  

Bilseydim neler yapardık o papatyalardan…  

Senin ne işin var burada?  

Çok kasvetli.  

Parkta oynadığımız kuma, toprağa  

Oradaki çiçeklere benzer mi?  

Sahi başladın mı okula?  

Söz ver bana ilk öğrendiğinde yazmayı  

Adımı yaz. Hani çok sevdiğim, neydi o çiçek?  

Heh papatya.  

Onlarla süsle çok şık olur benden söylemesi.  

Çok soğuk hava, üşüme.  

Babam, canım bak çok soğuk oldu.  

Beni düşünme bu kez. Evet üşüyorum.  

Onu bunu geç de sen sıkı sarın üzerindekine,  

Anneme, ablama sarıl.  

Annem bir haberim var.  

Ne zaman uğradın buralara?  

Her yer sen kokuyor sanki  

Böyle oluk oluk melek kokuyor.  

'Zamanlarımızı biz belirleyemiyoruz' derdin hep.  

Ne kadar sahici.  

Herkes ağlayacaksa ne işim var burada?  

Yeter ama çok dertlisiniz.  

Ben yine bu gözlerden bakıyorum,  

Yine aynıyım yine deli doluyum.  

Kaşımdaki yarık yine aynı yerde.  

Hayat işte, hayat.  

Hepiniz hoş geldiniz.  

A biliyorum gitmeniz gerek  

Hem çok soğuk oldu  

Hem benim de çok vaktim yok zaten.  

Moral bozmaya gerek yok  

Nasılsa bunun için doğdum ben.