Onlar Samsun'a bile vardılar.

Sizleri görünce gözlerim yaşardı. Birkaç gündür sizlerden haber alamayınca çok merak etmiştim. Hani dedim gidiyorlardı yoksa yol uzun mu geldi de göze mi alamadılar geri mi döndüler? Diye düşünmüşte bir an için.

Bugün 23 Mart ve yola çıkalı 15 gün olmuş. Şimdi onlar neredeler. Programa göre Samsun’da olmaları lazım. Bir ara gelen maillerime bakayım derken BisikleTEMA’dan bir maillin geldiğini gördüm. Uzun zamandır beklediğim yazı karşımdaydı. Gizem Altın’ın yazısını görünce heyecanlandım, duygulandım. Pedala bastıkça bacaklarınıza güç gelsin.

Gizem hanım, internet sayesinde sizin nerede olduğunuzu görebiliyorum şimdi. Samsun’dasınız herhalde.

22 Mart itibariyle Samsun'dayız ama Gerede'de yazdığım günlüğü sitedeki bir problem nedeniyle gönderememiştim. Gerede-Samsun arası pek yakında, burada...

Merhaba sevdiğim insanlar,

Demin BisikleTEMA gönüllüleri mail grubuna yazdığım gibi Görele'ye değil, Gerede'ye geldik! Soğuktan beynim buz tuttu galiba, kusura bakmayın. Aslında bisiklete binerken hava gayet iyi de durunca anında buz kesiyoruz. Alınan ders: Asla durma! Biz de öyle yapıyoruz. Pedal, pedal, pedal... Rüzgar yola çıktığımızdan beri arkadan esiyor zaten. Tekrar yollarda olmak harika.

İnsanlar da güzel. İlgi harika, hatta inanılmaz. İzmit, Adapazarı, Düzce ve Bolu'da vali ve belediye başkanlarıyla, il spor müdürlükleriyle görüştük, projemizi paylaştık. Kent projelerine bisikletin entegre edilmesini rica ettik, talep ettik, teklif ettik. Öyle ki bazıları sırf bizden kurtulmak için "tamam" dediler bence ama olsun! Bisiklet yoluna giden her yol mübahtır! Okulları ziyaret ettik, sunumlar yaptık. Gittiğimiz her ilde basın toplantıları düzenledik, hem yerel hem de ulusal basında bisiklet haberleri çıkmaya devam ediyor. Bisiklet ve çevre gruplarıyla, TEMA temsilcileriyle toplantılar yaptık, bisikletin ulaşıma entegre edilmesi için kafa patlattık, çevre günlerinde bisiklet sempozyumları düzenlenmesi için ilk adımları attık. Yol aldıkça daha sağlam pedal basıyoruz arkadaşlar. O kadar ki, proje sonunda mutlaka İstanbul'dan Ankara'ya bir tur düzenleyip bu sefer taleplerimizi Türkiye'nin en üst kurumuna iletmek istiyoruz. Tabii o güne yaklaşık 16 aycık var! :) Ama bilirsiniz, günde 5-6 saat pedal basınca insanın hayal kuracak çok vakti oluyor. Olsun, bu tur da bir zamanlar hayaldi.

Bisikletliler sağolsunlar bizi yolda yanlız bırakmıyor. İl girişlerinde bisiklet grupları tarafından karşılanıyor, bir sonraki il sınırına kadar pedal çevirip "paket teslim" tadında yol alıyoruz. Bu arada Sakarya'daki Türkiye Bayanlar Bisiklet Şampiyonu Saniye ve koçu Kaptan'la tanışma fırsatı da bulduk. Her ne kadar tempolarıyla canımızı çıkarmış olsalar da yaptıkları ve başardıkları muhteşem şeyler, ne kadar gurur duysak azdır.

Bu arada ben tur için kestirdiğim kısa saçım nedeniyle sürekli oğlan çocuğu zannedilip "Oğlum, annen baban ne diyor bu işe?" diye iyi niyetli teyzelerce azarlanıyorum! Bolu yokuşunu tırmandığımız günün sonunda konaklayacağımız İzzet Baysal Üniversitesi'nin acımasız yokuşunu gördüğümüzdeki tepkimiz o anda çok acıklıydı ama şimdi düşünüp düşünüp gülüyoruz!

İstanbul'dan çıktığımızdan beri D-100, yani E-5'i takip ediyoruz. Emniyet şeridi geniş ve yeterli ama Bolu'ya kadar egzos dumanı yakamızı bırakmadı. Nefes nefese yokuş çıkarken bir nefes dolusu simsiyah egzos dumanı yutmak gibisi yok. Yokuş çıkarken arkanızda TOOOORRR diye yaklaşan kamyonun sesini duyup nefesimizi tutmaya çalışıyoruz ama ne mümkün... Kullanılmış motor yağlarının evirilip çevirilip tekrar kullanılmasına izin veren zihniyet şu yollara oksijen maskesiz çıkar mı acaba? Yok canım, onlar 2B orman arazisi üstüne ev yapıp orman havası alıyorlardır muhtemelen! Bolu'ya varınca hem manzara hem de trafik iyileşti. 35-40 kiloluk bisikletlerle kağnı hızında yol alsak da mutluyuz.

Son olarak şunu söylemek istiyorum: İyi dilekleriniz ve bisiklet adına yaptığınız çalışmalar bize güç veriyor, umut veriyor. Pedala kuvvet yol alıyoruz arkadaşlar. Daha fazla resim için: http://picasaweb.google.com/BisikleTEMA/BisikleTEMAIstanbulToSydneyTurkey

Not: Yeşiliz dergisi Mart-Nisan sayısını bisiklete ayırdı. Bisiklet için küçük ama çok önemli bir adım. Alın, destek olun, okuyun, okutturun.

Sevgiyle, bisikletle kalın,

Gizem, Bryan, Kocaeli Üni Bisiklet Kulübü'nden refakatçimiz Erhan ve maskot Doğa.

Sevgili Gizem ve Sevgili eşi Bryan içiniz rahat olsun. Kapsamı alanı içersinizdesiniz. Milliyet blog yazarları ve okurları bundan böyle sizden gelecek olan yazıları benim sayfamdan okuyacaklar ve sizleri tanıyacaklardır. Kimileri kızacak kimileri takdir edeceklerdir. Ben de buradan takdir edecek olanların kızacak olanlardan fazla olmasını ümit ederim.

Haberlerinizi dört gözle bekliyoruz.