Onların "Papa"sı varsa bizim de "Muhteşem Yüzyıl"ımız var!

Katolik Hristiyanlar 226.Papalarını seçmenin mutluluğunu yaşıyorlar. Beyaz dumanın şapelin bacasından görünmesiyle meydanları dolduran Hristiyanlar büyük sevinç yaşamışlar.

Haberin kısası şöyle: "Arjantinli Kardinal Jorge Bergoglio'nun yeni Papa seçildiği belirtildi. Böylece Amerika kıtasından ilk kez bir kardinal, papa seçilmiş oldu."

Güzel... Katolikler yeni papalarını seçmenin mutluluğunu yaşayadursunlar, biz de "Muhteşem Yüzyıl"ımızın görülmemiş entrikalarını izleyerek "mutlu" oluyoruz.

Papalığın Hristiyan aleminde manevi etkinliği malumdur. Ama, bütün dünya üzerinde siyasi bir etkisinin olduğu da bilinir. Batı, dinin esaslarının çoğunu rafa kaldırıp Hz.İsa'nın getirdiği dini paganlaştıran ve tüm gücü elinde toplayan "Kilise"den kurtulurup cumhuriyete, demokrasiye geçerken "papalığın liderliği'ne dokunmuyor.

Papalık üzerine çok bilen çok yazanlar, nedense  İslam dünyasının böyle bir "liderlik" ihtiyacını görmezden gelirler. Şunu söylemek istiyorum: Papa seçimlerini canlı yayınlayıp, "beyaz duman"ın çıkışına çığlık atan "laik  Müslümanlar"'a, "bizim de bir halifemiz vardı, bir zamanlar" derseniz daha büyük bir çığlık atarlar... Ama, bu sefer sevinç çığlığı değil, korku çığlığı...

Tıpkı, İngiliz kraliçesinin önünde revaranslar yapıp, prenseslerin hayatını anlata anlata bitiremeyenlerin "Osmanlı hanedanı" lafını duyunca Şeytan çarpmışa dönmeleri gibi...

İngiltere başta olmak üzere, tüm batı ülkelerinin kralları vardır, kraliçeleri vardır; papaları vardır, kardinalleri vardır... Onların demokrasiye, cumhuriyete geçişi tarihi değerlerini yok etmeyi gerektirmemiş ama biz nedense "Cumhuriyet"e geçmek için önce, geçmişin üzerini çizmeyi marifet sanmışız.

Bunu neden yapmışız acaba?... Bu öyle bir "aslını inkar" mevzudur ki dünyada eşi menendi yoktur. Aradan geçen bunca zamana rağmen, Osmanlı nefreti ter ü taze olarak durur kafalarda... Papa'ya selam durur, halifeyi yerden yere vurur bu kafa.

Aslında, papalığın siyasi entrikalarından bahsedip kafamızı şişirenlere diyecek bir tek sözümüz var: Biz kendi kafamızı, kendimiz "mankurtlaştırmışken" hangi papalık, hangi emperyalizim bize zarar verebilir ki...

Bize masal anlatıp durmayın... Biz kendi "baba"mızı kendimiz inkar etmişken; elin "papa"sı bize ne yapabilir?? Hadi gidin işinize...