Ört-ün-üyor-uz

‘Ver elini asla çözemeyeceğin avucumun içine, hisset beni bütün kangrenliğimle nasıl işleyeceğim seni, nasıl güzelleştireceğim, nasıl nasıl…

Soyun, olabildiğince kaslarına iskeletine kadar soyun, dur şekilsiz mahluk, yamuk omurganla isterik isterik bakma, göreceğin bir şey yok ben den başka.

Sen benim insancığım, söylediğim cümlelerin nasıl tercüme edileceğini çok iyi bilirsin; cümlelerimi yay, dedikodu yap, kulaktan kulağa dağıt beni yücelt, sadece seni değil geri zekâlı mahlûk herkesi, hepsini istiyorum. Kimsenin göremeyeceği kadar süsle beni, boya gözlerini, boya herkesi. Ellerimi çekiyorum iskeletinden yığılıp kalma, kalk giyin. Sümsük, bil ki ben her şeye kadirim.

Sana müritler vereceğim en az senin kadar, acımasız ve aç gözlü olacak ‘ ben den bile acımasız ve aç gözlü’ olacak, müritçikler. Doldur onları nefesimle, büyüledikçe büyüle, döndürebildiğin kadar döndür nesnelerin etrafında öyle ki yaşamayı nesnelerle sürdürülen bir sevişme zannetsinler, ‘sevişme mi?’ ne iğreti bir kelime buna yasak koyuyorum. Sevişmeyi yasaklıyorum, şu şekilsiz bedenlerinizle bir de birbirinize sürtünüp saçma sapan zevkler alacaksınız. Bil asıl zevk her zaman tecavüzdedir. Tecavüzde yan yanalık yoktur, as üst ilişkisi vardır, altta kalanın mı? Canı çıksın.

Altta kalan dedim de hani senin diğer bir cinsin var, evet memeli, sen den biraz daha safçana olan. Alınma hemen, ben senin efendimse sen de onların olacaksın. Hem onların hem, böceğimsi yavrularınızın ve hem de babalarınızın yaşlı buruş buruş olmuş insan artıklarının.

Yavrularınız ve yaşlılarınız zaten çok aktif olamayacaklar çabuk itaat ederler sana merak etme birine yemek birine isterse kötek tamamdır ki zaten şiddet içinizden en kolay çıkan duygudur.

Kadınlar kaldı bir tek, hımm ne yapılabilir, ne yapılabilir? Ne düşünüyorum ki onları da kapatın gitsin. Bir şeye benzemeleri için boyayın, benzememeleri için örtün. Ki zaten kaburga kemiğinizden yaratılmadılar mı? İstediğinizi yapabilirsiniz. Tecavüz kaçınılmazsa zevk almayı öğrenirler hatta bir süre sonra bunu kendileri isterler.

Bir saltanat kurmak ne kolay göründü gözüne değil mi birden? Değil aslında, bazen insan bir yerde ipin ucunu kaçırıp düşünmeye başlıyor ve sarsılıyor işte o taht, ne yapıyorum peki hepsi birbirinden çevik fedailer yetiştiriyorum insan tarlamda ( senin gibi), sevgisiz çiftleştirdiğim insanların tohumlarını çapalıyorum, yavrularını salıyorum ortaya ve gözleri kapalı düş-ün-ce mezarları oluşturuyorlar.

Ne yapacaksın peki tahtımı (tahtını) korumak için? Dille başlayacaksın yok etmeye, önce kelimeleri azaltacaksın zaten sonrası çorap söküğü gibi gelir; kelimeler olmayınca dil, dil olmayınca düşünce de olmaz, çok şanslıyım ki en az yaptığınız eylemlerden birisi düşünmek değil mi moron? Sonra sırayla, edebiyatı, resmi, müziği yasaklayacaksın. İfrit oluyorum adlarını duyunca bile, dans edilecekse herkes aynı yöne eğilip bükülecek, illa müzik istiyorlarsa herkese bir delik açılacak ve benim bestem çalınacak çelimsiz vücutlarında. Ve sen sevgili insancık, notalarımı üfleyecek müritler çoğaltacaksın çoğaldıkça azalan sizden. Ve her şey daha güzel olacak…’

İçi boş, plastik bir bardak, nasıl direnemez, sürüklenirse rüzgârın önünde, bizler de hep beraber üflenen bir nefesin, bir koronun önünde sürükleniyoruz. Hep bir ağızdan aynı şarkıyı söylüyoruz ‘ ben bir birey değilim, ben ‘öteki’nin nesnesiyim, mutluyum, mutluyuz lay lay lay…’

Efendilerimiz hepimizde bir delik açmış ve istedikleri sesleri çıkarmaya çalışıyorlar, akort etmeye gerek duymadıkları için çirkin ama benzer sesler çıkarıyor bir koro oluyoruz, tek tek arızalı bir parçanın notasız gürültüleriyiz.

‘Kültürümüz hepimizi aynı yaptı. Teker teker, hiçbirimiz hiçbir şey değiliz.Hep beraber de insana hiç'iz.'

Yoksa dünya başka bir gezegenin cehennemi mi?