Oruçlu ama, yalancı, hileci, madrabaz, cami avlusunda vaiz veriyor düzenbaz…!

SÖZDE İSLAM

SÖZDE MÜSLÜMAN

ÖZÜNÜ ALLAH BİLİYOR…

Adı var onun.

Hatta ad ve soyadı…

Bir de kimliği….

Ülkenin er yada hatun kişisi…

İnancı da var tabiî ki…

Kimilerinde “İSLAM”

Kimileri “MÜSLİM”

Kimilerinde “MÜSLÜMAN”

Ağızları oruçlu….

Dillerde her kelime “Allah”

Başda papak,

Başta türban,

Ellerde doksandokuz tespih,

Camiden yeni gelmiş belki…

Abdestle duruyorum diyor, “Vallah”

Kırk tilki kafasının içinde,

Değmiyor birbirine,

Ne kuyruk nede kulak…

Eller az önce abdestlenmiş,

Kul katında temiz pürüpak,

İlahide kirli belki ..

Nefesi misk-i amber,

Kokuyor kendince,

Yanında duramıyor,

Kötü kokudan sokağın iti.

Oruçlu er ya da hatun ol kişi…

Kendince oruç…

Allah biliyor gerçeğini…

Akşamı düşünüyor…

İftarı düşünüyor,

Gece yarısı uçkur altını.

Sarılıyor cep telefonuna,

“Canım revani çekti” iftara yapın,

Diyerek emir veriyor…

Karnı burnunda karısı acımıyor.

Fakir fukarayı gözleri göremiyor.

İftara davet ederken,

Hacı Bekir Efendiyi,

Fıstıklı kaymak lokum bekliyor…

Ramazan gelmiş hoş gelmiş,

Bulguru on iken onbeş,

Pirinci yirmi iken,

Yirmibeş para yapmış,

Etiketleri yazmış yeniden,

Ramazanı Şerif niyetine…

Helal ile sözde dost,

Haramın çavuşu olmuş,

Ellerini açmış Rab’be,

Allah-u Ekber diyor…

Siyaseti konuşuyor,

Seçimi konuşuyor,

Ona kötü, buna iyi diyerek,

İftar vaktini buluyor,

Mevtanın giderken cenazesi,

Bana da borcu var diyor,

Cenaze namazından sonra,

Mahdumundan alacağı istiyor…

Zabıtaya, maliyeciye kızıyor,

Dükkanını pis, fişte kesmiyor,

Vergiden çalıyor,

Kaçak malda satıyor,

Ceza yazdığı için memura,

Ana avrat küfrediyor…

Ardınsıra sonra da,

Tövbe Estağfurullah diyor…

Mal mülk gani derler ya öyle,

Hem babadan kalanı,

Hemde hamdolsun,

Dediği, helal kazanc olanı,

Tam verecek olsa,

Kırkda bir zekatını,

Gidecek en az bir miktarı..

Amma diyor kendince,

Borcum var benim,

Yeni aldığım tarladan dolayı,

Düşmezki bana,

Ne fitre, nede zekat…

İşiten ve bilendir,

Ol Rahmetullah…

İftarda muhteşem bir sofrada,

Tıkınırken kendisi ve ahvali,

Bahçede köpek artık bekliyor,

Siftah yapamadan geldik diyor,

Komşu esnafı, tüccarı çekiştiriyor..

Mahallenin geçiyor,

Pencere önünden kızları,

Ah of deyip iç çekiyor,

Ardından tövbe,

Estağfurullah diyor…

Kirayı geciktirdi diye,

Kiracısı dul yaşlı kadına,

Hakaretler ediyor,

Eti lezzetsiz, yoğurdu yavan buluyor,

Kazara çorbayı döken evladına,

Okkalı bir sille atıyor…

Oruç açıyor, kalp kırıyor,

Safii sübyan demeyip,

Kızdıkça küfrediyor,

Fe’süphanallah,

Estağfurullah diyor…

Teravihe gidiyor,

Namaza var biraz vakit,

“Evet” ver, bizim Tayyipe derken,

“Hayır” cıları adam saymıyor…

Yedi yıldır küsmüş amcası oğluna,

Görünce camii avlusunda,

Sırt dönüp görmez geliyor…

Hayvan herif diyor,

Allah’ın evine giriyor,

Bismillah diyor., ..

Sahurda tıkınıyor,

İftarda tıkınıyor,

Yanıbaşında aç mı var,

Yoksul mu var,

Hallerini bilmiyor…

Sonra olur olmaz yerlerde,

İslam ahlakından dem vuruyor,

Senede sıkıştan komşusuna,

Üç günlüğüne borç vermiyor,

Akşam oturup kasada,

Avroyla, dolarları sayıyor…

Alemi İslam’a acırken yoksun diye,

Tok iken kendisi,

Kapı komşusu aç,

Bilmezden geliyor,

Müslümanlık,

İslamlık,

İnsanlık,

Nedir kendince iyi biliyor,

Doğruyu ise,

Allah biliyor…

Erhan SOYSALTÜRK

Yazarın Dipnotu:

“Bu Yazı Milliyet Blog’daki “BAŞKA BİR TÜRKİYE YOK” köşesi için kaleme alınmış bir; Erhan SOYSALTÜRK yazısıdır.