O..spu bir keman konçertosu - 1

Seans 1

O kadar hızlı koştum ki evden deniz kıyısına giden o yolu, nasıl olup da birdenbire denizle karşılaştığıma şaşırdım. Sanki bir adım daha atsam, bir dolunayı daha görmeden denizle birleşiverecektim.

Ama ağlıyordum, kaçmak için erkendi.

Odamda yapayalnız kaldığım o an başladı her şey. Sanki bir yumruk düğümleniverdi boğazıma, yutkunmaya çalıştım, yutkunamadım. Bir anda duvarlar üzerime gelmeye, başım dönmeye, midem bulanmaya başladı, neredeyse bayılacaktım.

Neredeyse hayat kusacaktım.

Ama olmadı.

Kıyıdaydım işte. Uzaklardan gelen martı seslerini dinledim, kıyıya vuran dalgalara bakıp kıvırcık saçları düşündüm. O kıvırcık saçlar beni alıp çok uzaklara götürdü. Hani bilmesem kendimde olduğumu, inanacaktım geçmişimin beni hipnotize ettiğine...

Sonra bir, iki, üç deyip parmaklarını şaklattığında uyanacağımı söyledi psikoloğum. Şaklattığında uyandım. Uyandığımda darmadağındım. Nedense hemen kaçmak istedim oradan, ama durdurdu psikolog, kaçamadım.

GERÇEK

Yirmi altı yaşında bir kadınım ben. Biraz balık etinde, ama uzun boylu, sarışın, gözleri koyu kahve ve kendi düşüncelerinden bile korkan bir memure... Bir devlet dairesinde çalışıyorum. Gelen telefonlara bakıp, insanların dertlerine çözüm arıyorum. Danışmanlık denilebilir mi buna, bilmiyorum, ama işime illa isim koymak gerekiyorsa, “telefonda sesi güzel çıktığı için güzel olduğu sanılan gizemli kadın” olmak benim görevim.

Ama evliyim. Yani bu konuda fantezi kuran erkeklerin hevesleri kursaklarında kalacak.

u işe dört yıl önce girdim. Üniversiteyi bitirir bitirmez, bu ülkedeki tüm iş arayanlar gibi, ne kadar tanıdığım varsa devreye soktum ve yine tüm işe alınanlar gibi, torpilim yüksek olduğu için işe girmeyi başarabildim. Ama kaybettiğim dört yıl içinde başarabildiğim çok fazla şey olduğunu söyleyemem sanırım. Evliliğimi bile...

 _________________________________DEVAM EDECEK__________________________________