Özellerimiz

Özel… Sadece dört harften oluşuyor ama tek başına taşıdığı anlam ne denli büyüktür aslında.Özel bir yaşam, özel eşyalar, özel bir mekan, özel bir müzik, özel aşklar, özel ilişkiler, özel insanlar ve özel dostluklar.

Hiç düşündünüz mü hayatınızdaki özelleri ...? Doğduğumuz andan itibaren bir çok özele sahip oluruz isteyerek ya da istemeyerek. Özel bir oyuncak, özel bir aile, özel bir ilgi ve sevgi. Büyüdükçe özellerimiz artar, ama değerler, hatta sınırları ve bizim özellerimize bakış açımız onları sahiplenme şeklimiz değişir. Artık kendimize ait özel bir kişiliğimiz vardır. Özel okullar, özel arabalar, özel telefonlar, size verilmek üzere özenle ve heyecanla seçilmiş özel bir hediye, hatta özel mesajlar…

Ne kadar da çoktur özellerimiz. Evliysek eşimiz özeldir, aşıksak sevgilimiz özeldir, çocuklarımız varsa onlar özeldir. Eğer onlardan biri engelliyse, işte onun kalbimizdeki yeri her şeyden ve herkesten özeldir. Dostlarımız, arkadaşlarımız, arayıp soranlarımız vardır çevremizde sayısız. Ama içlerinden bazıları gerçekten özeldir. Özel dostlarımız ruhumuzun aynası kadar bize yakın olan kişilerdi, ömür boyu kaybetmek istemediğimiz. Bize ait,belki de yabancılara hiçbir şey ifade etmeyen ancak bizim için değeri tartışmasız en büyük olan bu nüanslar, bizim dünyamızı, duygularımız, özelliklerini yansıtır bir anlamda. Çünkü algıladığımız her şeye kendi kişiliğimizden anlamlar yükleriz. Sözgelimi öyle renkler vardır ki bazılarımız o rengi yaşantımızın her anında görmek isteriz, çünkü o renkler bizim duygularımızla katmerleşip özel sıfatını almış, kimseler bilmeden vazgeçilmezimiz olmuş, yüreğimizin en nadide yerinde saklanmıştır, bize bile fark ettirmeden.Oysa ki aynı renk diğer bir başkası için hiçbir şey ifade etmeyecek, sadece sıradan bir renk olarak algılanacaktır.

Özel dostlarımızı düşünelim bir de. Tanıştığımıza her an, her dakika şükür ettiğimiz, kaybetmekten delice korktuğumuz, sesini, varlığını her an özleyerek andığımız o özel insanlar…