Para

Hepimiz hediye vermeyi seviyoruz. Hepimiz hediye almayı seviyoruz.

Hediyenin her iki tarafından olabilmenin tek yolu kendi kendimize hediye almaktır.

Aralık ayı- yıl 2006 . Bir arkadaşımın ısrarlı tavsiyesiyle kendime bir kitap satın almıştım. Bu da kendime yılbaşı hediyesi olsun diye düşünmüştüm. Ve sonrasında çok büyük keyif ile okumuştum. Tahmin ettiğimden çok daha kısa sürede okumuştum, bir solukta ve 2006 yılında son okuduğum kitap olmuştu. O zamandan beri her yılın sonunda kendime mutlaka en az bir kitap almayı hiç ihmal etmiyorum. Bunu İnternet’ten yapıyorum. Kargo gelince sanki başka biri tarafından bana hediye gelmiş gibi hissediyorum… Bu konuda Idefix Sanal Kitap Fuarı mükemmel fırsatlar sunuyor.

Bugün, bana 2006 yılının yılbaşını hatırlatan kitaptan söz etmek istiyorum.

Pierre Rey imzalı PARA romanı.

Heyecan, Dehşet, Çılgınlık, Sadakat, İhanet, Dürüstlük, Riya, İtaat, Hatalar, Acılar, Prensipler...

Güzeller, Güçlüler, Zavallılar Mertler, Akıllılar, Aptallar, Korkaklar, Kararlılar, Açgözlüler.

Mizah, İntikam, Romantizm, Aile bağları, Macera, Sanat, Para……HER ŞEY VAR.

Muhteşem bir roman. Hepsi dozunda.

"Para" gerçek kokuyor. Hayatın, gerçekleri var orada.Zaman, zaman acımasız gerçekler, tıpkı yaşadığımız hayatta gibi.
Bunun yanı sıra mizah, sıra dışı fikirler, macera, sanat ve harika romantik anlar. Bir romantik sahne var ki… anlatmaya kıyamıyorum, kumarda kazanılan paralar, bölüne bölüne…çok çok hoş.

Ben her birimizin içinde, istisnasız her birimizde (tüm insanları kastediyorum) bir MOZART var olduğuna inanıyorum. ÖNEMLİ olan onu bulmaktır.
Mozart derken onu kendi dalında bir Deha, yaptığı işin mükemmelliğine ulaşmış biri olarak kabul ediyorum. Pietro Biasca gibi diyebilirim, “Para”’ yı okuyanlar anlarlar, o paha biçilmez “ayakdivenleri” yaptığı gibi.

Herkes yapabildiği en güzel işi yapmalı! Ne güzel olurdu değil mi?

Homer Kloppe gibi, kendisine hayran kalmamak mümkün mü? Paranın - bütün eksikliklerin bir eşdeğeri olduğuna inanan, erdemli bir bankacı.

Trade Zurich Bank’ta geçen “susmayı biliş”’ in en ilginç örneklerinden.

Uçaktan para yağdıran çılgın Renata, çok eskilerden ve çok özlediğim bir arkadaşımı hatırlattı…Gerçek hayatta böyle insanlar var ben tanıdım.

Cem Yılmaz bu romanı okudu (ben öyle düşündüm) hayal ettiği kendi düğününü; o çılgın, ama bir o kadar da sevimli ve sıra dışı fikri kendi bulmuş gibi hava atıyor, bir söyleşide dinlemiştim. ( Öğrenmek isterseniz okumanız gerekecek !)
Kendi düşüncesi de olabilir mi? olabilir de? belki…ama ben yine de Pierre Rey’in olduğunu zannediyorum. Ne yapsın çok hoşuna gitmiş demek ki okurken…, seçici hafıza, kendisini çok takdir ediyor ve özür dileyerek yazıyorum.

“Para”dan bir alıntı ile bitirmek istiyorum: “ Hiçbir şey kendiliğinden zehirli değildir; Zehri, yapan dozdur.”
Her şeyde, ama gerçekten her şeyde ve her yerde DENGEYİ kurmayı iyi bilmek gerekir.
Hayatta en önem verdiğim şeylerden biridir denge, hayat mükemmel bir denge üzerinde kurulmuş çünkü.