Paranın gözü körolsun!

Paraya para demiyorlar Allah diyorlar. Allah`a degil paraya tapiyorlar, dini amac olarak degil arac olarak kullaniyorlar. Tipki demokrasiyi amac degil arac olarak kullandiklari gibi. Yalan soylemeyi kendilerine hak olarak goruyorlar. Insanliktan okadar uzaklarki, bir an olsun vicdanlarinin sesine kulak veremiyorlar. Nasil bir hirstirki butun degerleri yikarak insanlari birbirine dusman ederek amaclarina dogru ilerliyorlar. Kendilerinden baska kimseye guvenmezler, aslinda kendilerinede guvenmezler, ne mal olduklarini bildikleri icin. Haktan, hukuktan, insanliktan nasiplerini alamamislar. Cevrelerinde bu degerlere sahip insan olmadigi icin Onur, gurur, havsiyet, gorgu, ahlak, durustluk ve sevgi denen kavramlarin zerresine sahip degiller. Kutsal olan dini her alanda siper olarak kullaniyorlar. Dogada kendilerinden baska canlilarinda oldugunun farkinda bile degiller. Ahiret gunune inanmadiklari halde inaniyormus gibi yapiyorlar. Yoksa ogun gelipte yaptiklarinin hesabini vermeye kalktiklarinda baslarina gelecekleri bilemiyecek kadar aptal olamazlar.

Dunyanin neresinde, hangi ulkesinde kisa surede mal mulk servet sahibi olunuyor. Bunun ornekleri var mi? Hangi millet devlet olanaklarini kullanarak birilerinin mal, mulk servet sahibi olmasina goz yumar. Hangi gelismis ulkenin sokaklarinda, ulasim araclarinda ibadet edilmesine goz yumulur? Insanlarin inandiklari dinlere gore, Ibadet etmeleri icin insa edilmis ibadethaneler vardir. Isteyen oralarda, isteyen evlerinde ibadetlerini yaparlar. Dini bu kadar kullanmanin, kisa surede getirisi olabilir ama uzun surede dine verilen zarari tamir etmek o kadar kolay degildir.

Obur dunyaya giderken, imamin meftanin kicina tikayacagi pamuktan baska birsey goturemiyecegini unutuyorlar.