Patates, soğan, sarımsak

Havalar öyle güzel ki insanın kanat takıp havalara uçası geliyor. Sizin de burcunuz benim ki gibi hava grubundan olsaydı ne demek istediğimi anlardınız. Aslında böyle bir ayrıcalığa gerek bile yok, kim mutlu olmaz ki baharlarda? Erken gelmiş bir bahar havası yaşamakta İstanbul. Bahar mı yoksa İstanbul mu daha güzel kestiremiyorum bu zamanda. Galiba İstanbul en çok baharda şık duruyor. Aksesuarları olan mimozalar, erguvanlar inanılmaz uyumlu duruyor boğazında. Her bahar olduğu gibi yaprağa durmadan açmış çiçeklerini bahar dalları. Ağaçların dallarına dikkatli bakın, isilik dökmüş gibi yemyeşil pıtırdatmış yaprak tomurcuklarını. Çok erken bir bahar yaşamaktayız. Daha kazma kürek yaktıracak Mart var atlatılması gereken. Önümüzdeki hafta son cemre düşecek toprağa. Ondan sonra iyice coşar doğa, delişmen-delifişek olur ki tutabilene aşk olsun.

Benim gibi kökü köylülüğe dayanan, bir ayağı ve ruhu hala köy diye atan insanlar iyi bilirler bu zamanların değerini. Nelerin hangi sırayla olacağını bilmenin o çocuksu beklentisiyle ve her bahar yeniden şaşırarak gözlemek olanları inanılmaz bir olay. Her olayın bir açıklaması var bilimde ama almıyor kafam, hala inanamıyorum kuru dalların içinden çıkan yapraklara, çiçeklere. Ellerinde takvim mi var bunların? Yoksa güneş mi birşeyler fısıldıyor kulaklarına? Kulakları nerede ki acaba bu ağaçların! Onlara da birileri haber vermiş ki ballıbabalar daha şimdiden doldurmuş yol kenarlarını. Nasıl anlaşıyorlar acaba? Köklerinden yayılan bir titreşim var galiba. Yoksa yeraltında inanılmaz bir teşkilat mı kurdular? Kesinlikle öyle olmalı ki bu kadar güzel koruyorlar ve kolluyorlar birbirlerinin zamanlarını. Baksanıza kimse sırasını şaşırmadan doğup güzelleşiyor.

Tamam bütün ağaçların, bitkilerin, çiçeklerin kökleri var, bağlı oldukları bir teşkilat, inandıkları ilkeler, güvendikleri dostlar, sıralarına uyarak geliyorlar dünyaya peki ama ya patates, soğan ve sarımsak onlara kim, hangi yolla haber yolluyor? Patates der beğenmeden geçeriz, kim, ne söyledi de görünmeyen kulaklarına yavrulamış benim sepetimin içinde? Toprağa göm beni demek istiyor. Göm de yavrular doğurayım, sen beni gömersen ben de sana cömert davranır önümüzdeki kış aç bırakmam hiçbirinizi diyor herhalde! Kurban olurum yaradana, patates de dişi galiba baksanıza her bahar doğurmak için nasıl da can atıyor. Gözün kör olmasın kuru soğan, ne oldu da yeşile durdun, yer-yol mu var nereye gidiyorsun böyle salkım saçak? Bütün gücünü vermiş yeşil filize de nasıl boşaltmış içini baksanıza. Soğanların da aşık olma mevsimi bahar galiba. Gönlünü çoktan kaptırmış, durmaya niyeti yok, gideni durdurmak da bana yakışmaz. Dikmeli bunları da bir yerlere ama nereye?Kokuşmuş kız sarımsak sen nereye, sana da mı haber uçurdular yoksa? Tamam küsme kıyamam ben sana. Benim neyim eksik demeye çalışıyor o cılız haliyle. Bunu da kızdırmaya hiç gelmez kokusuyla ortalığı batırır sonra. Tamam annem seni de daldırırım bulduğum herhangi bir toprağa.

Demin sarımsağa uçurmak dedim değil mi? Tabi yaa, nasıl düşünemedim bu zamana kadar ben bunu? KUŞLAR! Bende bunlar nereden, ne müjdesi aldılar da bu kadar çoştular diye merak ediyordum. Meğer telekominikasyon yöntemi buymuş doğanın. Telefon kablolarını da örümcekler döşüyorlar yollara herhalde. Daha sıkı takibe almalıyım, biraz inceleyince anlarız işin sırrını. Kaç senedir bu karıncalardan da şüpheleniyorum onları da daha yakından izlemeli. Eee kim, hangi okullarda, hangi derslerle eğitiyor bunları? Tatil zamanları ne zamana denk geliyor acaba?

(Siz inanmıyorsunuz bana ama bunların ağızları-gözleri-kulakları-dilleri var bu bahar olmasa önümüzdeki bahar mutlaka kanıtlayacağım hepinize.)Ben kanıtlayana kadar ne olur birileri bana, benim anlayacağım dilde bir açıklama yapsın yoksa zaten yarım olan aklımı bu bahar aylarında kaybedeceğim.

NOT:Aslında yayındaydı bu yazı, sildim, mevsim koşulları sebebiyle yeniden sizlere sunuyorum.