Pazar kahvaltıları

Bugün Pazar. Kaç gündür yağan yağmur'un ardından güneşli bir güne uyandık. Yağmurun temizlediği mis gibi bir hava. Mavinin bütün tonlarının gözler önüne serildiği sakin bir deniz ve berrak bir gökyüzü...

"Gevrek simit" diye bağırarak dolaşan sokak simitçisinden aldığım simitler....

Bugün, eşim ve oğlumla birlikte kahvaltı ederken birkez daha fark ettim; aile olmak, birlikte bir masanın etrafında oturabilmek, gülebilmek, sağlıkla doğanın bize sunduğu nimetlerin tadlarını alarak, keyifle çayımızı yudumlamak.

Bazen arkadaşlarla, bazen deniz yada göl kenarında brunch, piknik şeklinde yada anneanneler, babaanneler ve dedelerle yapılan kalabalık aile kahvaltılarında.....

Sakin bir müziğin, televizyondaki herhangi bir programın, dalgaların yada kuş seslerinin eşlik ettiği kahvaltılar...

Aslında hepimizin tek ortak noktası ait olunma duygusu. Arkadaşlarımızla yada akrabalarımızla yaptığımız sohbetler.. Çayımızın yada kahvemizi yudumlarken okuduğumuz gazeteler....

Belki bir kuş sütünün eksik olduğu bir kahvaltı sofrasında, belki de sadece kuru bir ekmeğin paylaşıldığı bir sofrada.... Önemli olan ne yediğiniz değil, nasıl ve kiminle ve hangi ruh haliyle yediğiniz...

Huzur ve keyif alacağınız kahvaltılar.... Afiyet olsun...