Pazar Neşesi

Pazar gününü neşeyle karşılamanız dileğiyle, Temel fıkraları içinden iki favorimi yazmak istedim.

Temel'le Cemal komşudur. Birgün Cemal tam evine girecekken Temel'in arabasıyla döner kavşağa yaklaştığını görür ve biraz sohbet ederim düşüncesiyle kaldırımda beklemeye başlar. Temel'in arabası döner kavşağa gelir ve gerçekten dönmeye başlar. Bir tur atar, iki tur atar, üç tur atar, dört tur, beş tur, altı tur...derken Cemal şaşkınlık içinde seslenir uzaktan; Uy Temel, haçan niye dönmeyesun eve doğru? Temel sinirle bağırarak cevaplar; sinyal takıldu da..

x x x

Temel, Cemal ve Dursun kayığa binip balık tutmak için sahilden uzaklara doğru kürek çekmişler. Sahil iyice gözden kaybolmuş. Balıklar oltaya geldikçe neşeleri de yerine gelmiş. Şanssızlık bu ya, aniden fırtına patlamış. Azgın dalgalar deniz suyuyla doldurmaya başlamış kayığı. Cemal dua etmeye başlamış; Allah'um, ne olur bizi kurtar, sana söz vereyrum, kurtulunca ayakkabilaruma nohut doldurup meydanda 100 tur atacağum. Dursun da korkuyla titreyerek katılmış Cemal'in duasına; Allah'um, söz, ben de nohut dolduracağum ve 100 tur atacağum. Temel çaresiz aynı duayı yinelemiş.

Fırtına yavaşlamış, kayıktaki suyu boşaltmışlar ve sağ salim sahile ulaşmışlar. Kayıkta Allah'a verdikleri sözü tutmak için, sabah meydanda buluşmaya karar vermişler.

Meydanda buluşmuşlar ve başlamışlar tur atmaya. Cemal ve Dursun ilk turu güç belâ bitirmişler, ayaklarına batan nohutlar yüzünden. İkinci turda acıdan gözleri yaşarmış ama, verdikleri sözden de vazgeçmemek için gayretle yürümüşler. Üçüncü turda ise pes edip; Allah'um bizi affet, sözümüzü tutamayacağuz demeye başlamışlar.

Onlar bu haldeyken bir yandan da Temel'e bakıyorlarmış hayretle. Temel, yürümek bir yana, koşarak turluyormuş meydanı. Bunda bir bit yeniği var diye seslenmişler Temel'e; Allah'u kandırmaya utanmadun mu Temel, nohut koymadun değil mu ayakkabilarunun içine demişler. Temel; koymaz olur miyum hiç, koydum ama, önce haşladum onlari demiş...