Peki ya napmalı?

Yoğunluğun içerisindeyim. Koşuşturmak.. Bir işten diğer işe. Beyninin sürekli çalışıyor olması. Sonraki iş, sıradaki görev. Rutinliğe inat. Rutin sıkıcıdır, rutin hatırlatır. Rutin daraltır..

 

Unutmak için kaos gerek heralde. Unutmak ne acı, unutmak ne sancılı. Unutmak zorunda kalmaksa en berbat olanı. Zorunluluk daha da mı diri tutar hatıraları. Unutmaya çalışmak canlandırır tüm yaşananları.

 

Peki ya napmalı!

 

Zaman ilaç diyorsun da tesir süresi neden bu kadar uzun. Ya o zamana kadar yara daha çok derinleşirse. Yok hayır, çivi çiviyi de sökmez. Birinin yaşattırdıklarını diğeriyle temize çekmek ne kadar apatalca.

 

Peki ya napmalı!

 

Sonsuza kadar kabuk mu bağlamalı..