Renkli süpürgeler

belki farklı,
belki de farkında değildim.
şehir akşam saatlerini karşılıyordu.
kalabalıkların, kalabalıklaştıkça yığınlaşanların arasındayım.
önce renkli süpürgeleri, daha sonra onu gördüm..
elinde her şeyin tozunu aldığı söylenen renkli süpürgelerden vardı.
biliyordum o süpürgeler çok uzaklardan geliyordu.
bambaşka bir coğrafyadan buranın tozlarını almaya gelmiştiler.
elinde süpürgeleri tutanın yaşı beş-altıdan yukarı olamazdı.
boyu otomobillerin camlarına bile yetmiyordu.
yukarıya doğru bakıp ayaklarının ucunda yükselerek konuşuyordu.
renkli süpürgeleri ufak ama gerçekten ufak elleriyle pazarlamaya çalışıyordu.
yığınlar yürümüyordu.
beşten yukarı olmayan yaşını, bakışları çok gerilerde bırakmıştı.
kapkara gözleriyle geçti gitti.
yığınlar biraz olsun ilerlemesine devam etti.
gecikmiş bir güneşin altında şehir vardı.
renkli süpürgeler her ne kadar oraya ait değilse o minik eller ve bakışları da oraya ait durmuyordu.
şehirin içerisinden geliyordu bir şeyler.. renkli süpürgeler gibi geçip gidiyordu yaşam.
her gün bir şeyi, bir şeylerin tozunu alarak geçiyordu.
kimi şeylerin tozlu kalmasıyla öteleniyordu.
kayboldu renkli süpürgeler kalabalıkların arasında ve minik eller de peşi sıra...
radyo, yüzünü batıya dönmüş bir yerin haberlerini anlatıyordu.
belki farklı,
belki de farkında değildim.