Rüya Villa

Kocaali sahilindeki yazlığımın bir kısmını pansiyon şeklinde yaptım. İdealim emekli olunca öğretmen arkadaşlarım, öğrencilerim ve akrabalarımla beraber yaz tatilini neşeli geçirmekti. Düşündüğüm gibi oldu ve gelenlerle büyük bir aile ortamı oluştu. Denizde beraber yüzecek, kumsalda muhabbet edecek arkadaşlarımız oldu. Biz de mutlu olduk, gelenler de. Yazlığımıza bu ismi o zaman 3 yaşındaki kızım Zeynep'in isteği üzerine vermiştik. İlk gelen misafirimiz 28.07.2001 tarihinde yeğenim Kadir Kaya oldu. Avusturya ‘dan izine gelen yeğenlerini de getirmişti. Pansiyon defterine yazdığı yazı diğerlerine örnek oldu ve bir hatıra defterimiz oluştu. Yazdığı yazıyla bana da yön verdi. “Deniz ve kumsalın birleştiği bu güzel ortamda kurmuş olduğunuz tesisinizin sizler için bol kazançlı olmasını ve sıcak aile ortamınızın insanlara mutluluk saçmasını temenni ederim. Kaya ve başak aileleri adına, Kadir Kaya.” İlk gelen müşterimiz Sabri Tonguç oldu. Kendisi 60 yaşlarında dinç, sağlıklı biriydi. 2 kızı ve eşiyle gelmişti. Gaziosmanpaşalıydı. Çok tatlı muhabbeti vardı. Seneye tekrar geleceğini söylemişti. Ertesi yıl geldiklerinde Sabri ağabeyim aralarında yoktu. Nerede olduğunu sorunca gözleri yaşardı. Sabri ağabey aramızdan ayrıldı ama gönlümüzden ayrılmadı. Mehmet Yaman; başkasının tavsiyesiyle gelmişti. Evin önünde durduğunda beni görünce hocam diyerek sarıldı. Benimle tatil yapacağından çok memnun oldu. Ben de öğrencimle olmaktan mutlu oldum. Her yaz yanına başka bir aile de alarak geliyorlar. Ahmet Demir’in ailesiyle ilk gelişi 28.08.2001 yılındaydı. Üç hafta konakladılar. 11.07.2009 tarihinde tekrar geldiler. 5­-8 yaşlarında olan çocukları delikanlı olmuşlar. Zor tanıdık. 40 yıllık dost gibi hasret giderdik. 2001 yazında; Hakan Genç, Ankara’dan Süleyman Doğan diğer gelenler arasındaydı. 2002 yazında;Nezir Akbaş, İsveç”ten Rauf Seitömer, Abdullah Özkırklar, Necati Sakar, Ankara Mamak”tan Günay Karadağ, Sakarya”dan Başak aileleri 2003 yazında İzmitli Selim Sevil ailesinin gelişi maceralı oldu. Kendileri deniz kıyısında sabaha karşı çadırlarında fırtınaya yakalanmışlardı. Çocuklarının ve kendilerinin feryatları geliyordu. Çadırlarının uçtuğunu izledik. Fakat kendileri ortalıkta yoktu. Fırtına geçince, başka bir çadırın içinden çıktıklarını görünce sevindik. O günden beri her yıl kardeşleri ve bacanaklarıyla beraber bizde konaklıyorlar. O zaman küçük olan çocukları Furkan ve Habib artık delikanlı oldular. Kızları evlendi, torunları oldu. Fikret Aydemir, Ankara”dan; Ender Düzen ve eşi Emine çocukları Zekeriya ve Uğur 1 ay tatil yaptılar. Birbirimizle komşu gibi olduk. Kadir İnce, Mehmet Filiz, Tarakçı kardeşler, Hamit Atak, Rıdvan Tarcan, Metin Firdevs, Oğuzhan Akgül, Muhammet Bahar, Hüseyin Aydın, Ethem Angın aileleri o yaz gelenlerdendi. Hamit Atak ve eşi düğün salonlarından çıkarak balayına gelmişlerdi. Ertesi yıl evlilik yıldönümünde, 3 . y ıl ise çocukları İsmail ile geldiler. 2004 yazında Emre Özkazanç, Avusturya”dan Hasan Aydoğdu, Hakan Yetiş, Kütahya”dan Yusuf Tanem ve Ertuğrul Ölmez aileleri, 2005 yazında gelenler arasında unutamadığım kişilerden biri olan öğrencim Erdoğan Uçar”dı. Çaresiz bir hastalığa yakalandığını söyledi. Hatıra defterine şunları yazmış. Çocukları okusunlar diye paylaşıyorum. “Sevgili hocam Adem beyle karşılaşmam bana büyük bir mutluluk verdi. 10”dan aşağı not almamış çalışkan bir talebenizdim. Sizi ağlıklı ve hayat dolu gördüğüm için çok mutlu oldum. İnsan kaybettiğinde anlarmış. Sağlık! Sağlık ! Her şeyin başı sağlık” . Ertesi yıl ailesi onsuz geldiler. Aynı yaz Sinan Uslu, İbrahim Günay, Arzu Zeybek, Faruk Can, Onur Sezgin, Gürhan İnce, Mustafa Şen, Adnan Özel gelenler arasında. Adnan Özel Üsküdar“da bankacı. Pür neşe, candan. Her yaz geliyor . Izgara işi onun. Çocukları Önder ve Batuhan artık büyüdüler. 2006 yazında Samsun”dan Engin Düzen, Zeytinburnu”ndan Mahmut Hazer, Engin Yetiş, Hendek”ten Mutlu Yılmaz, Samsun”dan Adem Sürmen, Yiğiter Kahraman, Rıdvan Korkmaz, Alaaddin Çetin, Ömercan Çelebi, İstanbul”dan Feyyaz Becer, Sadık Kılıç, İzmit”ten Özcan ve Öztürk Atmaca, Cemil Çetin, Ümraniye”den Erdal Becer, Necati İlhan, Özgür Budak, Suat Aydoğan ve Ahmet Özcan aileleri 2007:ENGİN YETİŞ, ZİYA KAYMAZ, İBRAHİM KAYA, TURGUT CİVELEK, ADEM CİN, ZEKİ AYDOĞAN, MEHMET ALİ BALKAYA Necmi Güneş, Orhan Eser(güleryüzlü meslekdaşım) Tamer Karan, Mehmet Taşçı, Sezai Erkenos, Ali Kırcaoğlu, Nurhan Aykut AVUKAT, SALİH TÜYSÜZ, SADETTİN AKÇAY, AHMET KONDAK, MÜGE SELİN YILMAZ , YAĞIZER BERBEROĞLU, AHMET YILMAZ ve ERHAN BERBEROĞLU aileleri. 2008 yazında; Alaattin Ökten, İdris Ekmekçi, Sinan Ezber, Şafak Ökten, İbrahim Yılmaz, Mehmet Furuncu, ALAADDİN ÖZDEMİR, SELAMİ, SAMİ MEMİŞ, İSA CİNGÖZ, FİRDEVS, UYUMAZ, SECAVETTİN KAHVECİOĞLU, SEZGİN KOMAN, EMRE ŞANLI Ömer Müştek, Mustafa Fışkın, Muhammet Çakırbaş, Mustafa Bölük, Kemal Hasançebioğlu Öztürk, İlker Çetin, ’ Oruç, İçöz, Aslıbay aileleri’ BÜLENT BÜKÇÜOĞLU ve FEVZİ KESER aileleri. 2009 yazında; ESER ve DESİMA : anı defterine şiir bırakmışlar “KAYIP KENTİN GÜZEL İNSANI RÜZGAR ESER Mİ SİZİN ORALARDA VE UMUT TÜRKÜSÜ SÖYLENİR Mİ? SEVDA MİSALİ YA DA BURDAN SESİMİZ DUYULUR MU? BİR “SELAM” DESEK SEVGİLİ DOSTA” Ali Amağan, Ömer Demir, Tayfun Kaya , Ayfer Sezer , Mine Çakır, Zeki Yardım, İsmet Kaya, Abdurrahman Deniz, Özgür Özden ve has kiracım trafik polisi Zafer Levent en son gelen dostlarımız. 23.07.2009 günü gelen on üç yaşındaki öğretmen kızı Mine nin hatırasını sizinle paylaşmak istiyorum. “ Hep Karadeniz kıyısında bir evim olsun istedim. Bu hissi ve huzuru bana verdiğiniz için teşekkürler. Buradan ayrılmak çok zor olacak… Buradan kopmak çok zor olmalı. Burada arkadaşlarım bile oldu. Örneğin Zeynep. Çok iyi kız, ablaları da aynısın gibi. Benim bunu tek yazma sebebim burayı beyenmem. Denizin sesi, rüzgarın insanın saçlarını savırması. Tokat’ ta dedemle ufuğu ararken burada buldum. Keşke dedem de burada olsaydı. Ev güzel, ortam güzel, deniz güzel, tatil budur işte. “ Mine Çakır