Sabir Şahtahtı anlatıyor

Hocalı soykırımı kurbanlarının tek  suçu Türk olmasıydı

Yıl 1992...  25 Şubat gece yarısı Azerbaycan Cumhuriyeti'nin Hocalı kentinde Azerbaycan halkına karşı büyük bir cinayet işlenildi. Yirminci yüzyılın en vahim trajedisinden olan bu olay  Rusya Federasyonu'nın 366. motorlu tümeninde Ermeni asıllı asker ve subaylardan oluşan birlikleri ve Ermenistan Cumhuriyyetinin silahlı kuvvetleri tarafından gerçekleştirilmiştir . Bu olaylarda ihtiyar, kadın ve çocuklara bile son derece acımasızca davranılmış, Hocalı kentinin nüfusu yok edilmek istenilmiştir.  Sonuçta Hocalı şehri darmadağın edilmiş, sivil insanlara karşı büyük bir vahşilik yapılmıştır. En vahim olanı odur ki  insan hakları ile ilgili uluslararası sözleşmeler ve uluslararası hukuk kuralları modern dünya kamuoyunun gözü önünde çiğnenmiştir.

Çok gariptir;  kendilerine gerektiğinde daim insan haklarından bahseden ABD ve bazı Avrupa devletleri Hocalıda katliam yapılırken suskun kaldılar. Bununla da bitmedi, bu devletler modern dünya düzleminin kurulduğu XX . asrın sonlarında Ermenilerin yaptığı facianı hala soykırımı gibi tanımamışlar. İşte size hayal kırıklığı...

Hocalı faciası sırasında sivillerin cesetlerine bile hakaret edilmiş, insanlıqla bağdaşmayan hareketler yapılmıştır. Yukarıda belirtilen askeri cinayetleri kanıtlayan yüzlerce çok vahim belgeler vardır. Hatta o dönemde bölgede bulunan dünyanın önde gelen uluslararası basın kuruluşlarının roportyorları tarafından facia görüntülenmiş, fotoğraflar çekilmiş, makaleler yayınlanmıştır.                                      

 Hocalı faciasının meydana gelmesinin başlıca nedenleri şunlardır;  eski SSCB son yönetiminin desteği ile  Ermenistan'ın Azerbaycan'a karşı saldırgan politikasının devam etdirilmesi,  Ermenistan'ın işgal niyeti  ve  uluslararası alandaki çifte standartlar.

Hocalı faciasını işlemekle Ermenilerin birkaç temel amacı olmuştur. Bu amaçlardan en önemlisi, bölgenin  Azerbaycanlı nüfusu arasında “Ermeni korkusu” duygusunun hakim kesilmesini sağlamak ve böylece insanların çevre şehir ve köylerden kaçmasını sağlamakla işgal politikasını daha da hızlandırmak.

Sonuçta  Hocalı yirminci yüzyılın sonlarında askeri saldırı neticesinde tamamen dağıtıldı.  Ermeni saldırısından sağ çıkan Hocalılar bir ömür manevi ve psikolojik acı içerisinde yaşamaya mahkum oldular. Hocalı faciası zamanı bu veya diğer şekilde doğrudan etkilenen kişilerin geçirdikleri  manevi ve psikolojik sarsıntı onların normal yaşamaları karşısında en büyük engele çevrildi.

Ermenilerin Hocalı’da yaptıkları mezalimdüpedüz savaş suçudur. Çünkü saldırı planlı şekilde  gece ani gerçekleştirilmiştir, sivillerin kendi terketmesi için koridor verilmedi,  esirlere amansız işkenceler yapıldı ve onların büyük çoğunluğunun bugün bile nerede oldukları belli değil. Bundan başka ölen Türklerin meyitlerine hakaretedici haraketlerde bulunuldu, kadın, çocuk, ihtiyar demeden her kes şehit edildi,  Hocalı şehri bilinçli bir şekilde dağıtıldı.

Hocalı trajedisi Azerbaycanlılara karşı soykırım politikasının en kanlı sayfalarındandır. Ermeniler Hocalı’da yaşlılar, kadınlar ve çocuklardan oluşan 613 kişini  hunharca katletdiler, 1275 kişi ise esir edildi.  Bu vandalizm eylemi sırasında 56 kişi özellikle  gaddarlıkla ve acımasızca katledildi, diri diri yakıldı, başları kesilmekle beraber derileri  soyularak  gözleri çıkarıldı. Hamile kadınların karınları kesilerek oradan bebekler alındı ve  süngüyle öldürüldü.  487 kişi sakat bırakıldı,  onlardan 76’sı daha çocuk yaştaydı.