- Kategori
- Deneme
Şairin Romanı - Murathan Mungan
İçimdeki yüz, yüzümdeki iç?!?
Ben büyük bir şairdim. Karadaydım, denize kaçtım. Yaşlandım. Tekrar karaya sığındım. Başka benlerle yaşayarak yaşlanmıştım. Şimdi başka adlarla yoluma devam ediyorum.
Yolumun kısaldığının farkındayım.
Benim rüyalarım var. Başkalarının da rüyaları var. Bazen rüyalarımız birbirine karışabilir. Zaten sadece kendi rüyalarımızda kalarak yaşamanın şiirsel bir anlamı yok. Yoksa beni takip edenler mi var? Galiba hepimizden birer...Bu konuya girmeden sahneye çıkıp şiirler okumak istiyorum o kadının içine bakarak, içimde ve içinde kalarak.
Evimde çok uzun yaşadım, şimdi dışarıda, her yerde de o uzunlukta yaşamak için yollardayım.
Yanımda ikizlerinden ayrı ikizlerle...Onun baktığı yerden daha bakacağımı umuyordum, bu kadar kısa kesip yanınızdan ayrılacağımı bilmiyordum. Bilememek en huzurlu yaşamak mı? O şiirler ona kalmayacak, ikizlerden biri bir şekilde ( iyi kötü ) yoluna devam edecek.
Bulunca gerçeği bomboş ortada kalmak da var.
Birdenbire bütün rüyalarda boy gösterdim. Hepsini yeniden tanıdım. Şairler hep güçlülerdi ve alabildiğine zayıf. Baktığınız yerden yüzümü ona dönerek, onun gözünden, yüzünden, içinden bakmak istiyorum dedim, içime, içimden dışıma, dışarıya...
Gülerek ölüyorlardı, kahkahalar atarak gömüyordum rüyamda onları.
1. Not: Şairler yol alıyorlardı, hep hareket halindeydiler, duran düşüyordu.
2. Not:
Şairin romanı yazılmış
ah içinde olmak
içimde rüyalarımı
riyasız içine katmak
incelik ister
nerde bende o bakış
rüyalı yaşayış
olmaz düşlere sarıldım
merakta yuvarlandım
aklıma yanayım
nerede hani şiirlerim
ıskalayıp toprakta susuz kaldım.
Ş.Y.