Şaka sanıldığından mı öldü?

Vade geldikten sonra, teknolojinin yetmediğini görüyoruz. Belki kadercilik diyenleriniz çıkar ama, gerçekten insanoğlunun tüm bilgi, birikim ve maddi-manevi imkanlarının yetmediği, yetişemediği oluyor.

Aksaray'ın Kalebalta Köyü’ndeki, 50 yaşında olan Mehmet Çayır'ın, gittiği Taşocağı Mevkii'nde, ayağının kayması sonucu başını kayaya çarptıktan sonra cep telefonuyla amcasının gelini Kiraz Çayır’ı araması ne yazık ki ölümle sonuçlanmış. "Taş Ocağı’ndayım. Ölüyorum bana yardım edin” demesine rağmen; Arayan kişiyi tanıyamayan Kiraz Çayır, şaka olduğunu sanıp kimseye haber vermediğinden , Çayır’ın cesedi, üç gün sonra bulunmuş.

Bunun bir şaka olduğu sanılmış.

Oysa, adamcağız umutla kurtulacağını beklemiştir.

Cep telefonuna meraklı bir toplum olmamıza rağmen, cehaletimiz nedeniyle onunla neler yapılacağını bilemiyoruz. Eğer size şaka yapıldığını zannettiyseniz neden numarayı tekrar aramadınız ya da köydeki jandarmaya bildirmediniz? Belki yine yetişilmeyecekti, sonuç değişmeyecekti. Peki; ya kendi imkanlarıyla yaşam mücadelesi verirken birileri yardımına yetişseydi?

Şaka diye üzerinde durulmayan bu telefon görüşmesi bir hayat kurtarabilir miydi?

Bazen hiçbir şey fayda etmiyor. "Ölüm gelmiş cihane, baş ağrısı bahane" misali.

Ancak, bu demek değildir ki duyarsız olalım. Her ihmalde olduğu gibi bu olayda da birçok belki'lerimiz, keşke'lerimiz kafa kurcalayacak. Özellikle Kiraz hanım için. Onun yerinde olmak istemezdim. Herkesten çok üzüldüğü kesindir. Kendi adına vicdanını sorguluyordur.

Ölen Mehmet ÇAYIR'a Allahtan rahmet dilerken, yakınlarına ve özellikle Kiraz Çayır'a sabır diliyorum.

İnsanın vicdan huzursuzluğu hiçbir şeye benzemez.