Saman ve Fındık ithal ediyorsak Tarım bitmiştir

Türk Meyve Sebzesi

Tarımımızda tarımı bitiren iki önemli gösterge vardır.

Eğer Türkiye olarak ineklerin çoğu zaman altına yatmaları için koyduğumuz zamanı yem olarak vermek için ithal ediyorsak Türk tarımı bitmiştir.

Bir de Fındık ithal ediyorsak, meyvecilik bitmiştir.

Finike portakalı ağacında çürür, kemer mandarini toplanmadan ağaçta kalır,

Elma buzhanede çürür, nar toplanmaz, kuru üzümle kim uğraşır ama halk bu altın değerindeki meyveleri manavdan ve pazardan parası olmadığı için alamaz.

İşte çarpıcı rakamlar:

Çin'den fasulye, İtalya'dan ıspanak, ABD'den fındık, Güney Afrika'dan satsuma mandalini, Şili'den sofralık üzüm, İran'dan karpuz, İtalya ve Şili'den elma, Kosta Rika'dan kavun, İtalya'dan kuru üzüm, Türkmenistan'dan portakal, Arjantin'den limon, Bulgaristan'dan nar, Çin'den kayısı ve kuru sarımsak, İran'dan kuru kayısı, yine İran'dan lahana ve İspanya'dan marul ithal ettiğimizi görüyoruz.

Bu ithalatlar Türkiye’de tarımın bakanlığın el birliği ile bitirdiğini gösteriyor.

TÜRKİYE ZİRAATÇILAR DERNEĞİ (TZD)

2012 TARIM SEKTÖRÜ DEĞERLENDİRMESİ

İRAN'DAN LAHANA, İSPANYA'DAN MARUL, İTALYA'DAN ISPANAK, ABD'DEN FINDIK İÇİ İTHAL EDİYORUZ

Aslında rakamlar analiz edildiğinde, ithalat rakamının daha aşağılara çekilebileceğini göstermektedir. Bunun için ülkemizde bol bol yetiştirilen bir çok ürünün dışarıdan ithalini engelleyecek yöntemler geliştirilmesi yeterli olacaktır. Örneğin Ukrayna Tarım Bakanı geçtiğimiz günlerde katıldığı bir konferansta kendi ülkelerinde de benzer bir gelişme olduğuna dikkat çekerek, “Görevimiz, egzotik meyveler dışında, ülkemizde üretilen sebze ve meyvelerin ithalatını durdurmaktır” dedi. Biz de ülkemiz için üretim açığı olmayan ürünlerde ithalatın bir şekilde engellenmesi gerektiğini düşünüyoruz.

Nitekim, bizim ülkemizde de üretim açığı bir yana önemli ölçüde ihraç ettiğimiz bir çok ürün halen dışarıdan ithal edilmektedir.

Örneğin:

2012 yılı ithalat kalemlerine baktığımızda;

Çin'den fasulye, İtalya'dan ıspanak, ABD'den fındık, Güney Afrika'dan satsuma mandalini, Şili'den sofralık üzüm, İran'dan karpuz, İtalya ve Şili'den elma, Kosta Rika'dan kavun, İtalya'dan kuru üzüm, Türkmenistan'dan portakal, Arjantin'den limon, Bulgaristan'dan nar, Çin'den kayısı ve kuru sarmısak, İran'dan kuru kayısı, yine İran'dan lahana ve İspanya'dan marul ithal ettiğimizi görüyoruz.

Bu ürünlerin hangisi ülkemizde yetişmiyor?

Hangisinde üretim açığımız var?

Üretim açığını bir kenara bırakın fındık gibi dünyada bir numara olduğumuz bir üründe bile ithalat yapıyoruz.

Kaldı ki, üretim açığımız olduğu için ithalat yaptığımız bir çok üründe de küçük bir destekle bu açığı kapatmak mümkündür. Ülkemizdeki iklim ve ürün çeşitliliği bu olanağı bize sağlamaktadır. Bunun gerekli olan tek şey üreticiye destek olmaktır.

TARIMSAL DESTEKLER YETERSİZ

Ülkemizde 2012 yılında tarıma 7,5 milyar lira destek verilmişti. 2013 yılının bütçesinde çiftçiye ayrılan destek miktarı ise 9 milyar lira olarak belirlendi. Bu yüzde 20'lik bir artış anlamına geliyor. Bu artış geçmiş yıllarla kıyaslandığında olumlu olsa da Türkiye'de tarıma verilen desteğin yeterli olduğunu söylemek mümkün değildir.

Bir örnek vermek gerekirse, buğday üreticisinin dekara yaptığı mazot harcaması 56 TL'dir. Buna karşılık  mazot desteği olarak aldığı prim 4 TL’dir. Yani destek yapılan masrafın sadece yüzde 7’sini karşılıyor.

Ülkemiz tarımında yılda  3.5 milyar ton mazot kullanılmaktadır. Bu mazotun ÖTV ve TDV'si yaklaşık 9 milyar TL tutmaktadır. Başka bir deyişle, bütçeden tarıma destek olarak bu yıl ayrılacak olan 9 milyar TL'nin tamamı önümüzdeki yıl çiftçinin ödediği mazot parasından alınan ÖTV ve KDV olarak geri alınacaktır. Bu durumda gerçek bir destekten söz etmek mümkün değildir.

Türkiye tarımının en büyük sorunu girdileri ucuzlatarak ya da sübvanse ederek ürün maliyetlerini düşürmek, destekleri artırarak tarıma destek olmak ve üreticiyi dış rekabetten korumaktır.

Bunlar yapıldığı takdirde Türkiye bugün tarımda sağladığı başarılara çok daha fazlasını ekleyecek güçtedir.