SANADIR KELİMELERİM

Canımın gözbebeği, Allah göstermesin, yarın bir gün gelip de ben bitirdim desen, hiç sesimi çıkarmadan bitirme hazırlıkları yapacak kadar özelsin benim için. Haa sonra görüşür müyüm seninle? Hayır. Biten bittiği yerde kalmalı, geri dönüşler geri dönüşsüz yolların başıdır bana göre. Burada demek istediğim, sen benim ne demek istediğimi bilirsin. Ben her hücremle hissettim seni, sen olmasan yarım kalabilirdi yaşanacaklar, kendi tamlarımı bile bile. Yaşam iki kişilik özelde. Olmazsa yarım oluyor tüm yaşananlar. Ne kadar tam olursa olsun insan, bu böyle. Sanki kanadı kırık kuş gibi hissediyor kendini yalnızken. Gülücükleri bile gölgeli. Elbette beraberliklerin yükünün farkındayım. Bütün bilincimle seni yaşamak kendimi yaşamama sebep oldu, ömrümün ikinci baharında. Tarkan’ın “Asla, Senden Vazgeçemem Asla” şarkısındaki bütün sözlere inanarak senden, sadece sen istersen vazgeçebilirim. Ne demek istediğimin anlaşılacağını bilmenin o güvenli rahatlığıyla hem de. Atları beyaz olmayan kart prensim, yine aramıza saat farkları girdi. Sen yoksun diye mi nedir cin gibiyim bu saatte. Gizliden gizliye seviyorum sanki bu gidişlerini ya da sana olan sevgimin terazisinin dilenmesine iyi geliyor gibi bu özlemler. Normalde dile gelmeyen ne varsa geliyor aklıma. Kelimelerim daha da sevecen oluyor galiba yokluğunda. Bunca sevmeye rağmen bazen iyi geliyor evin adamının kısa süreli gidişleri. Sanki bir başıboşluk bir rahatlık geliyor insana nereden geldiği belli olmayan. Bugün markete bile gitmedim tembellik ettim evde bütün gün halbuki. Dolapları karıştırdım, bir şeyleri paketledim vermek için, keşke senin eşyalarına da aynı işlemleri uygulayabilsem ama sen olmasan bile Yusuf’lar dolaşıyor ortalıkta. Beni bilirsin tüm dünya malları ağır gelmiştir bana her zaman. Her şey az olmalı inancı saplantıya dönüşmüş vaziyette ama seviyorum ben bu hallerimi. Seninle konuştum içimden bu işlemleri yaparken. Hayat hakkındaki düşüncelerimi paylaştım yanımdaymışsın gibi. Değişen durumlar, bu durumlara uyum sağlama planları, her günün yeni bir hayat olduğunu bilmenin o belirsizliği içinde paylaşılanlar. Seninle alakası yok uzun süredir başka çizgilerde yürüyorum isteyerek, duygularım aynı olmakla birlikte bambaşka frekanslarda, sana duyduklarımla iyice büyüdü mü yoksa dinginleşti mi ayrımına varamıyorum çoğu zaman. Başka bir ülkede sadece ikimizin bulunduğu uçsuz bucaksız altın bir kumsalda da, akşamın alacasında denize duyduğum sevginin içinde o belirgin korkuya rağmen denizin ortasında başka insan olmazken sana duyduğum güvende de, kalabalığın içinde bakmaya değer herhangi bir manzaraya aynı anda dönen gözlerimiz, kuş seslerine aynı anda kabaran kulaklarımıza şükrediyorum. Sen olmasan da fark edecek gözlerim ama bu kadar güzel mi gelecek onu net biliyorum işte. Ben öyle pek inanmam ruh ikizlerine falan, her kişi kendine has özellikler taşır aynı parmak izleri gibi. Uyumsuzlar ve uyumlular vardır derecelerine göre. Yani yok sen benim ruh ikizimsin falanlar bana uydurmaca geliyor ama ruhuma iyi geliyor varlığın. Melody Beattıe’nin İlişkilerde Bağımlılığa Son kitabını okuyorum ya, sanki kitabı ben yazmışım gibi hissediyorum yemin ederim. Bağımlılık yapmadan, nefessiz bırakan bağımlılıklara yakalanmadan yaşamak istiyorum bundan sonrada. Hani geçen akşam bir çifti göstermiştin bana sevecen gözlerinle, bumburuşuk-elele-bıdır bıdır konuşuyorlardı yürürken, sana onlar gibi olmayı teklif ediyorum eğer kabul edersen. Yazık sana ya acaba yaşlandıkça daha da düşer mi benim çenem? Balıklar-çiçekler-çocuklar-eşyaların-ben hepimiz iyiyiz sakın bizi düşünme. Bundan sonra gelecek parçayı sana armağan ediyorum, sen sakın bana bir şey getirme benim hiçbir şeye ihtiyacım yok, bana kendini getir çok uzaklardan, olduğun gibi…