Sanal hayatımız!

Sanal hayatlar, sanal mutluluklar, sanal aşklar, sanal ayrılıklar, sanal şöhretler vs. Hayatımıza biran da girp ve yine aynı hızla çıkan bu kavramlar. Ama ne yazık ki yine de tüm hayatımızı meşgul etmekle görevlendirilmiş gibi, tüm günümüzü hatta yaşantımızı esir alan adını ne koyacağımı bilemediğim kavramlar.

Bir insan çıkıyor yıllarca göremediği kayıp olduğuna inandığı çocuğunu ararken, yine aynı karede başka bir insan meslektaşını hakaretlere boğuyor. Bir diğeri çıkıp tüm özel yaşantısını ekranlarda deşifre ederken, yine aynı karede bir diğer insan da evladının hastalığına deva aramaya çalışıyor yaşlı gözlerle. Tabi bu arada çok bilinçli halkımız da bir psikolog ya da psikiyatr edasıyla yorumlar yapıyor. Bütün bu kakafoninin içinde de kulaklarımızın pasını silmek için şarkılarını icra etmekten de geri kalmıyorlar. Müzik ruhun gıdası çelişkisiyle!

Peki bizler ne yapıyoruz ? Eleştirerek, yok canım bu kadarı da olmaz bunlar birer senaryo diyerek izlemeye devam edip yorum yapıyoruz elimizde çaylar sıcak evimizde köşemizde otururken. Hiç kendi sıkıntılarımızı, çözülmeyi bekleyen sorunlarımızı düşünmeden, belki de bilinçaltımıza atmaktan garip bir mutluluk duyarak izliyoruz, eleştiriyoruz. Yani kısacası kendimiz yazıp kendimiz oynuyoruz. Ve bundan da çok mutluyuz.

İnsanların en büyük mutluluklarının unutabilmek ve ertelemek gibi bir olguya sahip olduklarını unutmamak dileğiyle.