Şarkılar aşkı anlatır

Güneşin dağların arkasında kaybolmasıyla sazlığa çöken akşam serinliğinde,havada uçuşan kırlangıçları seyrediyorum...

Gündüzün rehavet veren sıcağının aksine nemli,serin bir rüzgâr dolanıyor küpeştede, balkonun kuytu köşelerinde.

Soğumaya yüz tutmuş çayımdan içtiğim koca bir yudumu ağzımda yuvarlıyor, sigaramdan uzun bir nefes çekiyorum. Gözüm, rüzgârın önüsıra savrulan dumanın bir telâş dağılışına takılıyor...

Masanın üzerinde vazgeçemediğim balkon aksesuarım küçük, emektar, pilli radyom duruyor ve herzaman olduğu gibi bu saatlerdeki yalnızlığıma, dinginliğime sadakatle eşlik ediyor..

Yerel bir istasyondan yayınlanan, çok sevdiğim eski ve içli şarkıları dinlerken, içimi anlatılması zor, karmaşık, çelişkili duygular kaplıyor:

Hani hiç gelmeyeceği bilinen birisini umutla beklemek gibi...

Hani gurur yapıp terkettiğin en sevgiliyi özlemek gibi...

Söylenmesi gereken sözcükleri bugünlere ertelemiş ama bir daha söyleme şansı bulamamış gibi...

Belki de zamansız sarfedilmiş cümlelerin pişmanlığıyla kavrulur gibi...

Yıllardan beri görmediğin, üstelik çok sevdiğin birinin ölüm haberini almış gibi...

Sanki en çok da geçmişe ait gönül borçlarını ödeyememiş gibi...

Şarkılar, şarkılarımız...

Kimbilir kaçımız hatıralarımızı, masum gözyaşlarımızı, itiraflarımızı şarkıların arkasına sakladık...

Şarkılar çoğu zaman sığındığımız mabetlerimiz oldu, suç ortaklarımız , çöpçatanlarımız oldu.

Şarkılar, anlatamadığımız, belki de asla anlatamayacağımız birçok duygunun tercümanı,
iflah olmaz melânkolik hallerimizin söze, müziğe dönüşümü değil mi sizce de?

Şarkıların anlattığı şeyler hiç değişmedi, değişmeyecek de:

*Bin dert ile geçen ömürler...

*Kapılıp gittiğimiz bahtımızın rüzgârları...

*Karabulutları kaldır aradan serzenişleri...

*Beni sev, kalbime gir, göğsüme yaslan, beni sev diyen yakarışlar...

*Gökyüzündeki yıldızlara haykırılan yalnızlıklar...

*Dün gece mehtaba dalıp seni andım diyen sızlanışlar...

*Aşkımı bir sır gibi senelerce sakladım/ Geceleri rüyamda ismini sayıkladım itirafları...

*Neyleyim köşkü, neyleyim sarayı/ İçinde salınan yâr olmayınca isyânları...

*Ayrılık ateşten bir ok, nazlı yârden hiç haber yok diyen ve daha nice coşkulu duygularla aşkı anlatan şarkılar...

Geçmişi hatırlatan, bugünü duyumsatan, mahzun, sakin ve de âkil gönülleri kışkırtan şarkılar...

Büyük bestekâr Avni Anıl'ın dediği gibi; "Ah bu şarkıların gözü kör olsun!"

Şarkılarla coşup, şarkılarla kahroluyor, şarkılarla ayrılıp, şarkılarla kavuşuyoruz..

Farkında mısınız? Unutamamanın suç ve sorumluluğunu da en çok şarkılara yüklüyoruz...

***