- Kategori
- Şiir
Sarsıntı
Gök kırmızıydı
Kuşlar ve bulutlar da kırmızıydı
Akşamı izleyen sessizlikte
Martılar birbirlerine saldırıyordu
Kendini saklamış doğanın içinde
Bir adam ve bir kadın
Kumsalda duruyorlardı öylece
Parçalanmış iri balıkların
Tüten buharları arasında
Gözlerinde nem vardı
Kadın oldukça güzeldi
Belden yukarısı adamın gövdesinde
Kollarında yitikti.
Sevişmeyi unutmuşlardı
Her şeylerini unutmuşlardı
Eski bir sandalın omurgası dibinde
Yürüyen kumların üstünde
Ilık Akdeniz rüzgârına karşı
Öpüşmeyi de unutmuşlardı
Bir karga sürüsü geçip gitti üzerlerinden
Telaşlıca koşuşturuyordu karıncalar
Sarsılıp kalmışlardı ikisi de
Adam ve kadın kendilerini unutmuşlardı.