Şart olsun ki....

Gün bitmiş , gün akşama kavuşmaya başlamıştı, Seher hanım oturduğu yerden torunu Sedaya seslendi.. "Hadi ama Seda birazdan annenler gelir kardeşini de al gel, akşam serinliği bastı, hasta olacaksınız bak karışmam annen kızarsa" dedi..Seda bir ay olmuştu on iki yaşını dolduralı... ilahi çocuk diye iç geçirdi içinden. ben senin yaşında iken…

Beş kardeş di Seher hanımlar Seherin bir büyüğü ablası Saadet idi, Saadet genç irisi bir bir kızdı onun bu görüntüsüne aldanan dayı oğlu bir gün kaptığı gibi Saadeti kaçırmıştı evlerine gelin diye, ardından annesi çok üzülmüş, ahdetmişti, “Eh demişti, şart olsun Seheri ilk gelen dünürcüye vereceğim. Yüreği titremişti Seherciğin... ihtimalde vermemişti ama.. on ikisine gireli daha 2 ay olmuştu topu topu, ben el kadar bir çocuğum kim gelir beni ister diye.

Yanılmıştı işte, köylük yer kapılarına bir gün dünürcüler belirmişti ansızın..yüreğinde bir orman yangınıdır başlamıştı, çare yok anne şart olsun demiş yemin etmiş hem oğlanda iyi çocukmuş, geçinir giderlermiş..

Dünürcüler geldiğin de, bahçelerinde ki ağacın bir dalında kirazları topluyor, bir yandan da kulaklarına kirazlardan küpeler takıyordu. Kardeşi Samet seslendi;

-Ablaaa koş gelll, seni istiyorlar

Kaçıp gitmek istedi, nereye, çaresiz girdi içeri el öptü, kahve yaptı, dünürcüler gittikten sonra getirdikleri hediyeleri yerden yere attı

-İstemiyorum , ben gelin olmayacağım diye, kim dinledi kim duydu..

Köy meydanında davullar çaldı, Seher ile Mehmet evleniyor diye tellallar çıkarıldı. Allı pullu bir giysi giydirdiler Sehere, üç etek derler bazı yörelerde.. bir zamanlar annesine ait bir giysi imiş Seherin, .Ah etti Seher o gece...yalvardı Allaha... "lütfen Allahım, bana yedi sene çocuk verme, senden başka bir şey istemiyorum " neden yedi sene demişti halende aklı ermiyordu bu yedi seneye, Allah dualarını kabul etmiş, yedi sene çocuğu olmamıştı Seher hanımın ama Seher’ ide bir korku almaya başlamıştı... ya hiç çocuğu olmazsa?? ya anne olamazsa, çok şükür senesine kalmadan bir oğul doğurmuştu Seher .... ardından ışığı gören sökün etmiş evin içi çocuk sesleri ile dolmuştu....Seher hanım da bir yemin etmişti...çocukları istedikleri zaman evlenecekti.. bunu hiç kimse değiştiremezdi eşi bile... dediğini tutmuş, tüm çocukları gönülleri ne zaman istedi ise o zaman evlendirmişti.

Uyuşan ayağını yavaşça ileri doğru uzattı, kalktı...

- Sedaaaa...diye seslendi yeniden, çabuk gel ....annen şimdi gelir...

Akşam, yine nede çabuk olmuştu....