Sedef düğmelerle aydınlanırdı benim dünyam

Acı çiğdem,
Sonbahar çiğdemi
Ve doğanın şemsiyesi altında
Sahipsiz bir örümcek ağı;
Ağın tellerinde dans eden çiğ taneleri,
Göz çukurlarıma toplanan yaşlar gibisiniz...

Kümelense de yüreğinize bulutlar,
Benim gibi ağlayamazsınız toprağa.
Çığ duvarlarıyla bölünse de dağınızın gövdesi ikiye
Benim gibi saramazsınız düşlerinizi geriye...

Dalgalı denizin yüzü gibi yüzüm,
Can çekişiyor ütopyamda zaman.
Kendi aynasına ters düşmüş
Dilime dolanan her sözüm,
Kederinden aşka bilet satıyor...

Yorgun sulara yaslanmış
Ürkek bir sokak lambası gibiyim;
Titriyor içimde sarı kızım.
Yeşilim öldü,
Kırmızı ve mavi hükümdar şimdi!

Korkuyorum, ellerinde makas
Göğü kesecek adamlar!
Her makasla dökülecek
Mavi atlastan sedef düğmeler..

Diyorum ki;
Çekin ellerinizi üzerimden
Ayın korumasındayım ben!..
Döllenmenin eşiğinde kızıl bir güneşim!

Çık gel sevgilim,
Aşk geceyi, gözyaşı yağmuru beklemez...

11 Nisan 2010
Rukiye Çelik