Şehitlerimizi nasıl uğurlayalım; Tekbirle mi, cenaze marşıyla mı?

AK Parti Hükümetinin sol tandanslı bakanı Ertuğrul Günay, bir şehit cenazesinde çalan cenaze marşını susturarak Tekbirler'in yükselmesini istedi. Daha doğrusu Bakan Günay, halkın Tekbirleri yanında cenaze marşının cayırtısının pek uygun düşmediğini söyleyerek marşın kesilmesini istedi.

Haberi izlerken, tamam, dedim; Sayın Bakan'a yüklenmek için yeni bir malzeme çıktı bizim laikçi kesime... Nitekim, Hürriyet yazarı Ertuğrul Özkök, önceki gün konuyu köşesinin gündemine almış...

Cenaze marşını oldum olası sevmedim. Dahası, biz Müslümanların ölüm inanışına ve ölüm anlayışına aykırı olarak korkutucu bir yanı vardır bu marşın. Hristiyan karamsarlığının yansıtan Kiliselerin alacakaranlığından çıkmış bir musiki nihayetinde...

Bizim için ölüm de camilerimiz kadar aydınlıktır oysa... Hele de şehit düşmüş biri için ölüm, cenaze marşıyla teşyi edilecek bir korkunçluk arzetmez asla... Şehadetin Allah katındaki değeri, şehidin de öte alemde çok üstün bir karşılama hak etmesine neden olur.

Bu yüzden Peygamberimiz(a.s) bir hadisinde, Ahiret yurduna gitmiş bir Mümin'in dünyanın hiç bir şeyini özlemeyeceğini ancak, sadece şehitlerin, şehadet anında gördükleri itibar nedeniyle, yeniden dünyaya dönüp defalarca şehit olmak isteyeceklerini, söyler.

Böyle bir gidişin cenaze marşının o ürpertici sesiyle bir alakası olabilir mi?... Hayır! Müslüman cenazesi böyle Hristiyani bir sesle teşyi edilemez...

Tekbirlere gelince... Hürriyet yazarının, olmadık yerlerden örnekler çıkararak Tekbirleri "cinayetlerle" eşleştirmesini (örneğin Suriyeli özgürlük savaşçılarının mahallelerini bombalayan, çoluk çocuğunu katleden Beşarın askerlerini öldürürken Tekbir getirmelerini bu babda değerlerdiriyor Sayın yazar)  kendi kişisel inancı olarak değerlendirip şunu söylememiz mümkündür; vatan, millet ve din düşmanlarına "Allahüekber" nidalarıyla karşı koyan ve böyle bir anda can veren Müslüman Türk askerinin cenazesinde de bunun söylenmesinden daha doğal ne olabilir!

Olmadık şeylerle kafaları karıştırmaya çalışmanın alemi yok. Biz, günde beş defa minarelerden Allahüekber nidalarını duyan bir milletiz.

Ömür boyu duyduğumuz bu nidayı, ölümümüzde de duymak isteriz... Şehit olsak da olmasak da!...

Sizler de isterseniz cenaze marşıyla, isterseniz İzmir marşıyla gidin... Herkesin yolu kendine...