Sen hiç “hiç” oldun mu?

…

Sen hiç “hiç” oldun mu, birden duruldun mu?

Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi?

Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi?

Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü?

…

Şebnem Ferah’ın bu cümlelerini unutmayacak hale gelene kadar okuyun. Sonra gözlerinizi kapayın ve her bir soruya verdiğiniz cevaplarınızı tek tek düşünün. Bırakın ülkedeki ve dünyadaki saçma sapan iktidar kavgalarını, mücadelelerini, para için çıldıran, fıttıran, bütün erdemlerinden ve değerlerinden vazgeçen insan bozuntularını… Kendinizi müthiş bir kadın vokalin cennetten çıkma sesine ve derin mi derin sözlerine teslim edin.

Şebnem Ferah bu ülkenin tartışmasız en iyi kadın vokallerinden biridir bence. Ve süper bir besteci ve hepsinden de önemlisi harika sözler yazan bir şarkı sözü yazarıdır. Bir insan bir insana -o güzel rock altyapının içinde- ta yürekten gelen bir çığlıkla nasıl hayatın anlamını sorgulatır diyorsanız, hemen youtube’a giriyorsunuz, Şebnem Ferah İstanbul Konseri- Çakıl Taşları adlı videoyu izliyorsunuz. Video zaten çok uzun zamandır gösterimde olduğu için dinlemiş olmanız kuvvetle muhtemel. Ama tekrarında da hiçbir sakınca yoktur zannımca. Dahası için albümlerindeki şarkılarının sözlerini dikkatle okuyun lütfen.

Kadın, Artık Kısa Cümleler Kuruyorum, Perdeler, Kelimeler Yetse… Albüm isimleri bile bize Şebnem Ferah’ın bir yanının da filozof olduğunu göstermeye yeter herhalde… Volvox adlı “ilk bayan hard rock gurubuyla” başladığı müzik serüvenine yalnız devam ediyor nicedir Şebnem Ferah. Bilmeyenler için bir not; bu gurubun ilk elemanlarından biri de Özlem Tekin.

Hep düşünmüşümdür; sanat bugünün dünyasında oksijen tüplerimizdir diye. Bunca stres ve sıkıntı içinde nefes olur sanatın her türlüsü bize. Hep “bir şey” olabilmek için yırtınırken biz ve hayatı ıskalarken, gençliklerimizi hep yarınlar kaygısıyla, korkusuyla harcayıp heba ederken, sanat tutar suratımıza bir şamar vurur ve durup düşünmemizi sağlar bazen. “Sil baştan başlamak gerek bazen, hayatı sıfırlamak…” der bir kadın, kalbinin en güzel kaynağından beslenen; o çağıldayan sesiyle… Ve biz bunca şey olmak için koşuştururken, şarkı, soruyu kaynağın can damarından sorar: