Senfoni

Kalın duvarlarla örülmüş bir kale,
Nöbet tutulmuyor surlarında,
Kapısız,
Çıkışı gökyüzü.
Kulakları tıkamak boşuna,
Bir deli senfoni yükselmeye,
Başladı bile. 

Yüzlerce, binlerce vuruşun
Üfleyişin ve sesin
Kendi kendisiyle dansı bu. 

Hiç bir yerimi duymuyorum,
Ruhum,
Ayaklarım yok.
Kollarım, gövdem yok.
Bütün benliğimle çıkıyorum havalara,
Kale duvarları boyunca yükseliyorum. 

Notaların birleşimi taşıyor beni istediği yere.