Seni düşünmek Ölüdeniz'de

Kaç yıl oldu Ölüdenizi seyretmemişim şöyle keyfince. Denizin mavisini, dalgaların bembeyaz köpüğünü, kıyılara vuran sesini. İçinde yaşadığım, her gün defalarca gördüğüm denizi sıradan bir su gibi algılamışım. Bildiğiniz deniz, dalgalar, kayalar, mavilik vs.

Dün Ölüdeniz’e uzandım şöyle bir. Yüksek bir yerden seyrettim Ölüdeniz’i Masmavi, yalnızlığım kadar ıpıssız engin bir deniz. Büyülenmiş gibi oldum. Dalgaların sesini duydum usta. Konuşmalarını dinledim. Denizle bakıştık saatlerce yıllardır birbirini görmemiş iki sevgili gibi.Yüreğim heyecandan küt küt çarpıyordu. Yüreğim usta, yüreğim!..

Kavramlar hiçbir şey ifade etmiyormuş meğer. Göz her şeyi görmez, kulak duymazmış. Duymak ve görmek için yürek gerekmiş. Unutmuşum, yeni yenif arkettim. Denizin maviliğini, dalgaların sesini bugüne kadar neden duyamamışım? Sevgiyle oluyormuş demek ki herşey. Şimdi anladım! Seni sevmeden, seni düşünmeden, senin hayalini takınmadan doğa bomboş ve sessiz kalıyor usta. Yüreğimde sen olunca, senin güzelliğin kaplayınca gözümü, kulağımı, her yanımı, ancak öyle ses veriyor doğa. O da güzeli biliyor, güzelden anlıyor usta. Hani o da az değil usta.

Senin güzelliğin oluyor deniz, senin sesin oluyor dalgalar. Sen varsan onlar da var. Senin güzelliğin yansıyınca güzelliklerini buluyorlar. Sen oluyor, dalgalar, gökyüzü, bulutlar . Bir an senin yüzün oluyor deniz, eğilip yanaklarından öpüyorum denizi. Bir taşı okşuyorum sevgiyle usta. Ayaklarım kesiliyor, uçuyorum. Taşa bile basmaya kıyamıyorum incinirsin diye.

İşte öyle usta. Sen varsan renk var, koku var, ses var.Doğada bunlar yok.Güzellik yok bir yerde. Varsa da kimin umurunda. Seninle güzel , seninle var her şey. Bir de ben usta, bir de ben. Çok ıssızım sensiz. Buz tutmuş her yanım, yüreğim üşüyor.

Şimdi ne vakit geçsem Ölüdeniz’den ağzımda buruk mavi bir sen tadı ve dilimde balıkların türküsü.

Seni unutamadım!