Seni seviyorum - 2

Oysa ilişkiler böyledir.

Karşinızdaki sizden cesaretli olmanızı ister,

cesaretli olursunuz,

bu defa durmanızı ister.

Sizi en tepede görmek ister,

en tepeye çikarsiniz,

dibe vurmanızı bekler…

Hatalar işte…

Hatalar…

Cezaları çekilirler.

Zaman geçer, yavaş yavaş, acılar içinde dolaplardan onun eşyalarını toplamaya başlarsınız.

Her eşyasını koklayıp gözyaşlarınızla ıslatırsınız.

O eşyaları yaşadığınız yerden uzak tanımadığınız insanlara verirsiniz.

Bu zaman içinde dost olarak sadece bir kişi çikar karşinıza, ya da siz onu seçersiniz…

Hep onu ararsınız.

Bir tek odur o anlarda sizi anlayan,

sadece o uzaklaştırıyordur sizi acılardan.

Onun yanında biraz ferahlarsınız,

onun yanında gülümseyip, birlikte ağlarsınız.

Benzer acıdan geçmiştir büyük bir ihtimalle sizden önce.

Tecrübelidir.

Bir cümle ile her şeyi özetleyiverir.

Söylemek istediğinizi siz yorulmadan anlayıverir…

Siz ona sürekli sevgilinizden bahsederseniz.

Günlerce, gecelerce…

Bir süre sonra o dostunuzda size sadece bir omuz olmaktan sıkılır.

Haklıdır.

Duydular değişir yakınlaşir.

Sadece iyi biri olmak yetmez.

Arzulanmak, o da sevgili olmak ister…

Açıklar…

Hazır değilsinizdir…

Bir süre sonra o da gider…

Siz hep giden sevgilinize sarılırınız

Yok olana

“Seni seviyorum” dersiniz

Ararsınız

“Nerdesin” diye fısıldarsınız

“Seni seviyorum” dersiniz defalarca

Sorarsınız

Duyuyor musun?

Cevap gelmez

Artık bir restorana yemeğe gidemezsiniz…

Bir masaya otursanız tek başınıza

Garson sorar

“Yalnız mısınız?”

Cevap veremezsiniz…

Bakar kalırsınız gözlerinizi dikip…

Gözleriniz dolar…

Yemek yiyemezsiniz…

Anneniz gelir aklınıza dah sık

Annenize koşarsınız

Kapının dışından bağırır içiniz.

“Anne” “Anne”

Çarpisir gibi sarılırsınız…

“Çocuğum” der

“Oğlum…”

“Ne oldu..?”

Her şeyi ona anlatırsınız…

Her şeyi ona sorarsınız…

O yalan söylemez…

“Hep yalnız mıyız anne?”

“Hep yalnız mıyız..?”

En doğru cevabı alırsınız.

“Evet”

“Bırak şimdi bu dürüstlüğü ne olur yalan söyle”

Söylemez, canı yanar, buruşur çenesi ağlarken, basar göğsüne, tutar elinden…

Herkes size “Ayakta durmak, bu durumu kabullenmek” gerektiğini söyler.

Ama sizin için sorular bitmemiştir.

Senaryolar yazar beyniniz.

Her filmi oynatır.

Sevgilinin doyamadan ölmesi mi yoksa;

kendi isteği tercihi ile seni bırakıp gitmesi mi daha iyidir?

Off...

Kötünün kötüsü işte…

Nerden düşünür bunları beyniniz?

O gitmedi dersiniz

Gitmedi

Öldü

Kızar dolarsınız

Bakıp halinize

“Seni seviyorum” dersiniz uzaklara

“Seni seviyorum” neredeysen

“Seni seviyorum” unutmadım

“Seni seviyorum”