senin minik ellerin

Çok oldum ben. Büyüdüm içime. Çok sigara içtim, çok çalıştım. Hangi az'a gitmeliyim karar veremedim. Her şeyin çoğu zararsa eğer?

Öyle çokum ki kendime.

Boğmacaya sebep kendimin çokluğu. Beni azaltmalı zaman. Yaşlandıkça içimde büyütmeye karar veremediğim seni getirir belki. Çoklu geçmişin yalnız ihtiyarı olmaktır belki. Sadece ben varken sana bir yer bulamadım.

Üzülme ama.

Sonrasını düşündüm durdum hep. Bir ömür boyu kendi parçama bağlı olmaktan korktum.

Evet! Korktum. Ne var bunda yadırganacak? Cesurluğun büyüler beni eğer gelirsen. Senin için hiç olamadığım bana çevirir belki. Hayretle bakarım arkama, bıraktığım üstü tozlu aynaya. Sadece beni göstermezse eğer. Çekip alırmısın beni derinliğinden minik ellerinle? Tüm küstahlığıma ve bencilliğime rağmen.

Aslında rahat olmak istedim. Bir insanın kendi içinde yeni bir insan yetiştirmesi en büyük mucize. Mucizelerden kaçmak kolay olur. Ağlıyorsam kendi hatalarıma gülüyorsam benim mutluluğuma olsun istedim.

Gelmeye karar verirsen senin temiz ve küçük yüreğin sebep olur herşeye. Yağmurlar yağar sonra güneş açar eğer istersen. Kenarına da gökkuşağı yerleştiririz. Pencerenden ne görmek istersen. Uçarken kulaklarımızı tırmalar martılar. Gülücük dağıtan küçük küçük pembe bulutlar olur. Sen ne istersen. Benim hayallerim değil bizim hayallerimiz olur. Ha ne dersin? Tamam bu kadar zamandır bencilliğim yeter. Sadece senin istediklerin olsun. Ezilmem ben. Ağırlaştıkça isteklerin tüyler uçuşur ellerimden.

Sana ve sonrasında bizim için üzülme. Beklediğin nokta geleceğin nokta değil. Bozkır gönlüme ağaç ol. Su ol ağaçlarıma, büyüsünler. Çok ama çok ümidim olsun cebimde. Kaybettikçe azalmasınlar. Gel.

Seni bekleyen koca bir dünya var arkasına saklanan ben.

Üzülme ama. Ne olursa olsun üzülme.

Ben ki biraz ezik biraz yılgın olabilirim lakin üzmek istemem seni kendimle..