Sensiz her şey aynı

Bugün senin doğum günün ve sen yoksun.. Bizler sensiz , yorgun, yalnız ve yaralı, , , , (28 Ekim ) 

Ne yazık ki bu sayfalara artık yazacak bir şey bulamıyorum senden başka; sensizliğin açtığı derin uçurumdan yuvarlanırken.... 

Sensiz hiç bir şey tam değil hüzün yüreklim. Ne huzur kaldı içimizde ne de gerçekleşeceğine inandığım düşlerim. 

Aklımın alamadığı bir dünyada savulup gitmekteyim.. 

Aynı şarkılar ve aynı acı.. Birbirini tamamlayan tek sıra bir yaşam çizgisi üzerinde yürümeye değil; sürüklenmeye devam ediyoruz hepimiz... 

Elimizde senden kalan son hatırlarla seni yaşatmaya ve acıyla anmaya devam ederken.. Yaşam öyle deli rüzgarla savurduki hepimizi; uzatsakta ellerimizi seni tutamıyoruz... 

Öyle uzak ve ulaşılmaz bir yerdesin ki sesini, yüzünü ve gülüşünü içimize kazıdık hepimiz.. 

Gittiğin günden bu yana hayat elimizden kayıp gitmekte.. Artık gözyaşlarımız bile soğuk akıyor. Öyle ağır, öyle sorgusuz. İçten içe yanıp korlaşan yüreğimizin üzerinde bir buz dağı gibi. En ufak bir bahaneyle erimeye ve bizi "yine yeni yeniden" yaralamaya hazır vaziyette,  

Hiç bir tesellisi yok sensizliğin.. Neyin hesabını ödedik biz bu dünyada doğduğumuz günden bu yana bitip tükenmeyen. Bilemiyorum..... 

Gerçekleşmeyen düşlerimiz, acıyla dolu çocukluğumuz ve anlamadan gelip geçen yaşanmamış gençliğimizle nasıl bir borçtu hepimizi yenik düşüren. 

Senden bize kalan" emanetin" ve " sevdiğin kadın" hatıralarıyla. Şimdi yalnız şimdi sensiz..... 

Tek başına yaşanmış tüm acıya ve senin yokluğuna inanmadan "belki de alışmaya çalışarak" yoluna devam ediyor içinde kanayan derin yarasıyla birlikte...... 

Ahhh canım annem; ayrıldığımız gün sana verdiğim sözü tutamadım affet beni!... Kardeşlerim ve kendim için hiç bir şey yapamadım... Bak Hakan'ımız ellerimizden kayıp sana geldi bile... Ne yazık hayat ne yazık.. 

Şimdi her bir yeni günde ufacık şeylerle mutlu olmayı başarmaya çalıştığım o beni arıyorum. uzayıp giden yollarda nerdesin?.. 

Çünkü yeniden başa dönecek ne sabrım ne vaktim kalmadı benim.. 

Ard arda sıralandı tüm düşlerim. 

Beklemekten yorgun, azalan zaman diliminde benden hesap sorarcasına..