Sesleniyoruz, çağırıyoruz. Haykırıyoruz, talep ediyoruz. Şadan Gökovalı Açık Hava Tiyatrosu için.

O Muğla’nın topraklarının birikimi, göl olup akmış Muğla’nın gizli hazinesiyle buluşmuş. Söz ediyoruz, konuşuyoruz, gönüllerimizi bir olup akıtıyoruz kendisine. O, Şadan Gökovalı . sevgili hocam Şadan Gökovalı.

Kentin yarısı uygarlık, diğer yarısı Şadan hazinesiyle birikmiş. Baksanıza, şöyle çevirin yüzünüzü, göreceğiniz, hissedeceğiniz Halikarnas Balıkçısı’nın sesinde. Prof.Dr. Şadan Gökovalı hocam.

Tarih olmuş, mitolojiye karışmış, Kadın Azmağı’nda melodi mi? Salda kürek, bitkilerin şırıltıyla akmış, mis gibi kekik dağları. Gökova’nın dağlarında kanat takmış, bereketi baldan tatlı. Gönüllere akmış.

Bilime yıllarını adamış… Durmadan kazımış tarihi, araştırmış…Eskiyle yeniyi örtüştürmüş, insanoğlu’nun aklına çevirmiş.

Muğla’da bir vefa, bir ustaya saygı, bilime saygı ve öncelik vardı. Neydi o ansıyalım?

Böylesine muhteşem bilimle, uygarlıkla, demokrasi ile buluşan. Muğla’yı ve Muğla insanını özümsemiş yerel yönetimler. Siyasi hizmetlerinden öncelikle insanlığa hizmet sunmanın mutluluğunu tadarlar, demiştik. O "Şadan Gökovalı Açık Hava Tiyatrosu" idi.

Demokrasi nasıl gelir demiştik? Demokrasi türkülerle gelir, halkla gelir. Şiirle gelir. Gençlerle gelir. Demokrasi yol olur, açılır kentime…

Şimdi gelelim bu kadar değerli bir hizmetin hayata geçmesiyle ilgili duygularımıza;

Şadan Gökovalı Açık Hava Tiyatrosu hemen Üniversitemiz ile yan yana. Bir arada. Belediyemiz ile Üniversitemiz arasında işbirliği protokolu sağlanabilir, diye düşündük.

Kiminle söyleştik? Üniversitemiz mensuplarından Hüseyin Dursun beyefendi ile uzun solukta düşlerimizi geleceğimize, değerlerimizi birikimlerimize, anıtlarımızı yaşamsal kesitlerimize katabilmek adına.

Hüseyin Dursun beyefendi, bir gün şöyle dedi; Amfitiyatro böylelikle hayat bulmuş olur.

Halikarnas balıkçısıyla çınlamalı orası. Halikarnas balıkçısını anlatsın gençler…Çağıl çağıl, sevinçlerle.

Kaç liseli, kaç üniversiteli sizce Halikarnas balıkçısını tanıyor?

Orası gençlerle dolup taşmalı. Üniversitede pek çok öğrenci topluluğu mevcut. Bu gençler kampüs dışı alanlara taşınmalı. O hep bahsedilen "şehir -üniversite buluşması",  sesimizi içimizden çekercesine böyle böyle başlatılmalıdır, dedik.

Her sabah yoldan geçerken bakıp, işlevsiz bir şekilde kalışına üzülüyorum dedi, sevgili Hüseyin Dursun .. Aynı duyguları paylaştık. Her geçişimde şöyle yazıya bakıp,  hocama çevirirken yüzümü neden bu kadar “yalnızlık ve sessizlik” çağırıyor diye irkilen duygularım içimde, iliklerime dek.

Oysa ki, neden o öğrencilerin çığlıkları Halikarnas Balıkçısı’nın sesi Şadan hocamın duygularına karışmasın? Muğla’da tarihe bırakılan anıtta duyulmasın!!!

Güzel duygular dökülürken Hüseyin Dursun'un;

Yanı başında binlerce öğrencisi olan bir üniversite varken, bu öğrenciler buradan yararlandırılabilecekken, derken. Bu Üniversite ve Belediye arasında yapılabilecek bir protokolle “Eğitim Fakültesi güzel sanatlar bölümleri” öğrencileri merkezi bir atölye olarak kullanabilirler. Yaptıkları çalışmalar o bölgeye canlılık getirir.

Düşünelim; resim bölümü öğrencileri resim sergilerini açtıklarını...Orada bunları harçlıklarını çıkarmak için gerektiğinde sattıklarını, tiyatro ve müzik bölümü öğrencilerinin uygulamalı eğitimleri için merkezin kullanıldığını...
Biraz yakınlarında CNS ve büyük bir otel var..Yerli ve yabancı konuklar bile ziyaret veya izleme amaçlı merkeze taşınabilir böylelikle, yaz akşamları, güz akşamları, kış mevsimleri.."

Aynı duyguları, aynı tatla söyleşirken hayata geçirilecek programları bir protokol için Muğla Belediyelerimize ve Muğla Üniversitemize duyuralım, istedik.

Şadan hocamın yaşam gerekçeleri buluşmalı, şehir buluşmalarında. Duygular, gönüller, o çığlıklara , heyecanlar katılmalıdır.

Sesleniyoruz… Çağırıyoruz... Haykırıyoruz... Talep ediyoruz…

Diyoruz ki, şanslıyız. Böylesine değerlerin birikimlerin gönüllerimize, kentimize kattığı heyecanlar. Heyecanları yaşamak için sabırsızlanıyoruz…

Şadan hocam düştü, gönlüme…Nabide Kılınç.