Sevdiğini beklemek

Pat... pat... pat... uzaktan kayığın sesi geliyor. Sevgilim geliyor. Güneşten yanmış bedeni, kuvvetli kasları, aydınlık içi, her şeye gülen gözleri ile şimdi bana bakarak, beni uzaktan, ta uzaktan arayarak gözleriyle, sonra yaklaşınca el sallayarak, ben gözlerimle ona hoş geldin, iyi ki geldin diyeceğim. Sahilden el sallamam hoş karşılanmaz diye sadece gülerek

- Hoş geldin aşkım !

Az sonra sahile yanaşacak. Tam kumlara değerken kayıktan atlayıp suya, hızını kesecek, sonra eliyle tekneyi karaya çekip balıkları çıkaracak….Balıklar kırmızı, pembe mercanlar, kopezler, istavritler, hanuslar. En az sepetin yarısı dolmuştur.

Arkasından yavaşça yaklaşıp, sırtına soğuk su atıyorum. Tepki göstermiyor. Belli ki bekliyor. Yanına kadar sokulup balıkları temizlemesini izliyorum. Sabırla, yavaş yavaş , her bir balığı hissederek , pullarını, iç organlarını temizliyor.

Bütün vücuduna ayrı ayrı bakıyorum. Başında poşu var, güneşten öyle korunuyor. En çok omuzları yanmış, neredeyse kapkara, göğsünde bir karış yara izi var, kalp ameliyatından kalan bir iz . Ama o buna aldırmıyor. Şortu kırmızı , ayakları çıplak, ritmik hareketlerle balıkları temizliyor. İçlerinden en büyüğünü ayırıp bana uzatıyor

- Bu senin…mercanı çok seversin!

Birden başını kaldırıp gözlerime bakıyor. Artık dayanamıyorum. Uzanıp kimseye aldırmadan öpüyorum….öpüyorum