Sevgiye mektup! -I-

Yaşamın kıyısında verdiğin mücadele, görenlerin içini sızlatırken,

Sen, hala onları mutlu kılmanın hassasiyeti içinde çırpınıyorsun! 

Adını Sevgi mi koymalıydı ebeveynlerin,

Tüm  güzellikleri içinde barındıran

Umutları her daim taze tutan, sen!

T utsak etmişsin yüreğini insanlara!

U çmak istersin her daim, usanmadan, sevdiklerinin yanına,

B ir rüzgar olur esersin, 

A lırsın, sevdiklerini bir kuru yaprak gibi kollarına!

Kimdir  onlar?

Ailen, eşin çocuğun, yakınların,

Hepside seni yürekten seven, arkadaşların,  dostların.

Tabi ki, seni sevmemek mümkün mü? 

Her kim ki ağrıyor dese başım, her daim yanıbaşındasın!

Gösterdiğin hassasiyet, o sevgi ! 

Işıldıyor gözlerinin mavisinde!

Unutma ki dualarımız hep seninle,

Seni  o kadar çok seviyoruz ki..

18/Şubat/2014

((((((((())))))Sevgiye Mektup  -II- (((((((((())))))))

Bugün, 18 Şubat 2015 , günlerden Çarşamba,

Nasıl bir tecelli ki, biz bu mektubun yıldönümünde ,

''Sevgimizi'' kaybetmenin yasını tutuyoruz!

Yaşamın kıyısında verdiği mücadeleye sımsıkı sarılmıştı !

Sevdiklerinden kopmamacasına direniyordu 'sevgi'!

'Sevginin' yanında pervane oldu ailesi, eşi, dostu, arkadaşları,

Ne yazık ki acı gerçekle yüzleşti, sevdikleri!

Mavi gözlü güzel kızımız,

Hayatının baharında , kayıp gitti,

Sevdiklerinin ellerinden!

Tanrı sevdiklerini erken alırmış yanına!

Tanrı istemezse yaprak düşmezmiş!

Canımız Tuba'mız, mekanın cennet olsun, nurlar, yıldızlar içinde yat.

Dualarımız hiç eksik olmayacak, her daim senin yanında!

19 Şubat 2015