Sık sık sevgiyle öpüşenlerin bünyeleri daha güçlü oluyormuş

Normal bir yetişkinin sağlıklı bir psikolojik hayat sürmesi ve bağımlılıkların tuzağına düşmemesi için gün içinde birkaç öpüşmesi gerekiyormuş.

Dahası da var.

Sık sık sevgiyle öpüşenlerin bünyeleri daha güçlü oluyor, kafaları daha çok çalışıyor ve bu insanların sezgileri diğerlerinden farklı oluyormuş. Böylece bunlar hayatta daha başarılı oluyorlarmış.

O zaman ne duruyoruz ki, öpüşme bu kadar işe yarıyorsa, o zaman insanları öpmek için bahaneler bulmamız gerekmiyor mu?

O zaman şu diyalogları çevremizde çok sık görmek, duymak şaşırtıcı gelmemelidir.

Mesela biri

“-Canımın içi ben gidiyorum”. Der, öteki;

“-Tamam hayatım ben de çıkıyorum zaten.”diğeri

“O zaman ben seni bir öpeyim gitmeden” der, şapır şupur öper.

Ne alaka varsa gitmekle, öpmek arasında anlayamazsınız.

Şuna bir bakın;

Biri “-Bil bakalım bugün kimi gördüm?”

Diğeri, “-Ne bileyim canım, neyse tahmin edeyim babamı, annemi bilmem kimi der.”

“-Ne anneni mi?”dedin.
”-Evet”

“-Nerden bildin, öpeceğim valla” der diğeri, nitekim öper.

Aslında, babamı dese de öpecek, beriki kafayı koymuş öpmeyi.

Öpüşmekte fayda varmış.

Beyinde endorfin salgısını arttırıyor, ağrıyı bile azaltıyormuş.

O nedenle olsa gerek, düşen bir yeri acıyan bir insana “-Dur biraz öpeyim geçsin” deriz. O da yemez, öptürmek istemez “-Bırak acısın” der

İnsanı gençleştiriyor, kalp hastalıkları riskini, kanser olma ihtimalini azaltıyormuş,

Bir de zayıflatıcı bir etkisi varmış.

Ne merem şeymiş bu öpüşmek ya.

Baksanıza her derde deva olmuş.

Onun için demişler herhalde bir kahkaha bir porsiyon baklava diye.

Ama öpüşmenin sağlığa olumlu etkileri, zayıflatması bana bana pek inandırıcı gelmiyor. O zaman öpüşen insanların hiç ruh hastası olmayan, kalp hastalığı nedir bilmeyen, zayıf, kuru insanlar olması lazım geliyor. Toplumda öyle şeyler görmüyoruz.