Sivas'ta Al Gülüm Ver Gülüm: 0-0

İki takımın da Türkiye Kupası A Grubu'ndaki puan durumlarına bakıldığında Sivasspor-Fenerbahçe maçı; kaybedeninden çok kazananlarının olacağı bir karşılaşma görünümündeydi. Zira iki ekip de, bir kaza golüne kurban gitmemek düşüncesiyle daha çok savunmaya dayalı bir oyun planını tercih etti. Ve bu da, beklendiği üzere gerek Sivas 4 Eylül Stadı'nı hıncahınç dolduran taraftarları, gerekse karşılaşmayı ekranlardan takip eden milyonlarca futbolseveri durgun bir maç seyretmeye mahkûm etti.

Aykut Kocaman'ın Fenerbahçe'si için bu görünüm; neredeyse artık kanıksanmış, kabullenilmiş durumda. Her sezona, özellikle de Avrupa'da büyük başarılar elde etme parolası ve hedefiyle başlayan, bunun için de kadrosunu her yıl yeni yıldız isimlerle revize eden, güçlendiren Fenerbahçe; ne var ki kendi evindeki turnuva karşılaşmalarını 'gazozuna maç' havası haliyle oynamaya devam ediyor. Bu taktiğin Avrupa kupalarındaki karşılaşmalarda pek tutmadığının, prim yapmadığının; en son Monchengladbach maçında tribünden bizzat şahidi oldum.

Ülkemize her yıl astronomik rakamlarla gelen, büyük takımlarımıza transfer olan yabancı yıldız oyunculara, Türkiye Kupası gibi ulusal turnuvaların marka değerleri her ne kadar öğretilememiş olsa bile, onları kar-kış demeyip, tribünlere gelerek destekleyen, bu uğurda kısıtlı bütçesinden dahi fedakârlık eden geniş kitlelerin özverisi hissettirilmeli. Yoksa 10 tane Belhanda da getirilse Türkiye'ye, boşuna.

Rıza Çalımbay bir umut, az bütçelerle büyük başarılar hedefleyen yerli teknik adam ve takımlar için. Ertuğrul Sağlam'ın, Bursaspor'da elde ettiği başarıyı, az daha ondan çok önce gerçekleştiriyordu. Yine de Sivasspor'un, Süper Lig'deki birçok takıma parmak ısırttıran, örnek gösterilen bir dinamizmi var. Ama bu akşamki rakibi Fenerbahçe olunca, Sivasspor da nedendir rakibinin modasına uydu. Evet, alınacak 1 puan Sivasspor'a, Türkiye Kupası'nda bir üst tur için yeterliydi. Ama yıllardır izlediğim Rıza Çalımbay takımlarının genel görüntüsü de, hiç bu akşamki Sivasspor kadar kötü değildi.

Yarınki gazetelerin spor sayfalarındaki başlıkları şimdiden görür gibiyim: KÖRLERLE SAĞIRLAR, BİRBİRLERİNİ AĞIRLAR.