Siz hiç ışkın yediniz mi?

Bazı şeyler vardır; sizi alır geçmişe, yaşadığınız yerlere, anlara götürür. Bu bir yiyecek olduğu gibi, bir koku, bir dağ, bir ova veya bir obje olabilir. Sizin için, yaşamızın bir bölümü için anlamlı olan bu şeylerle karşılaştığınızda belleğinizin bir tarafında diske kaydedilmiş resimler ardı ardına geçiverir gözlerinizin önünden.

Şu ılık bahar günlerinde hep "ışkın" adı verilen, bozkırlarda özellikle yüksek dağlarda yoğun olarak yetişen bir ürün gelir aklıma. Türkiye' nin iç bölgelerinin genelinde yetişmesine rağmen bazı yörelerde bir başka olur tadı, bu nedenle bazı yörelerin ışkını çok fazla bulunmaz ve daha pahallıdır. Doğduğum, çocukluğumun geçtiği ve Türkiye'nin en güzel bir yeri olduğunu rahatlıkla söyleyebileceğim Tunceli' nin Ovacık ilçesinde "ışkın" bir başka tada sahiptir. Hele bazı yörelerinin ışkını özellikle aranmalıdır. Çocukluğumuzda bir gurup arkadaşla bisikletlermizle ovaya yakın dağlık bir alana gidip ışkın toplayıp döndüğümüzü ve yorgunluğumuzu bu mayhoş tadıyla ünlü bitkiyi tuza bandırarak attığımızı hatırlarım. Dağ köylüleri mayıs ayının genelinde ve haziran ayının ilk haftalarında bu bitkiyi desteler halinde şehirlere getirip satarlar. Söylediğim dönemlerde hiç bir meyve, sebze ışkınla rekabet edemez. Bazı yerlerde "Doğunun muzu" diyede anılır. Sindirim sistemi için çok iyi bir bitki olduğu bilinir ve mineral bakımındanda oldukça zengindir. Herşeyden öte bu bitkiyi yerken o yüksek dağların doruklarına yakın hissedersiniz kendinizi; tadı ve kokusuyla. Alçak seviyedeki alanlara yakın yetişen ışkın biraz acı olurken biraz yükseklerde yetişen ışkının tadı gerçekten muhteşemdir.

Bu günlerde yolunuz düşerse Tunceli- Ovacık ışkınını özellikle "Havaçur" ışkınını tatmanızı öneririm. Saygılarımla...

http://akonuklu.blogspot.com/