Sizin Atalarınız Gezi Bloggerı Oldu, Memleket Geri Kaldı..

Cumhuriyetin ilk yıllarında hazır uçak alarak üretimden vazgeçen atalarımızın torunları,  plaza hayatından kaçıp yoga eğitmeni ya da seyahat bloogerı olarak karşımıza çıktı bir süredir.

İş hayatının rutinliği, emeklerin karşılığının bakiyelere yansımaması ve mobbing olarak tabir edilen kurumsal bezdiri gibi haklı sebeplerle insanlar işlerinden kaçıp mutluluk ve huzurlu para kazanma arayışına girmeye başladı. Sosyal medyanın para kazanma yolu olarak şekil alması da birçok insanın kariyer yönünde değişiklik yapmasına neden oldu. Bir anda on yıllık bankacıları Tayland’da böcek kemirip tavsiye verirken görür olduk. Yaşanan bu süreç çalışanlar tarafından yeni akımlar oluştururken, insan kaynakları başta olmak üzere firmalar tarafından sorun çözümüne yönelik arayışlara girildi.

Fakat yine en önemli detay gözden kaçtı: Üretim. Yıllarca bir şey üretmenin mutluğunu yaşayamadan hunharca çalışan insanlar, yine üretimden uzak sektörler yarattılar. Ya da sosyal medyada satış yaparak üretime kısıtlı da olsa katkı sağladılar. Yine de bütün bu yeni sektörler uzun vadeli olmayacağı gibi, ülke kalkınmasına da yeterince destek olamadı.

On beş yıl önce ülke ekonomisine monte edilen sıcak para, sürdürülebilirlik ve üretimden çok uzak kanallarda kullanılınca, yaşlı kocasını gasp edip kaçan genç kadın gibi çıktı kasamızdan. Ekonomi politikalarındaki hataların tuz-biber olmasıyla da hizmet sektörleri içinde ekonomisini döndürmeye çalışan ve dövizin yükselişini izlerken boynu tutulan bir millet haline geldik.
Bu nedenle üretime yönelmedikçe, ağırlaşan yaşam şartlarını, buna bağlı olarak da beyaz yakalıların kaçışı ve ekonomideki kısır döngüyü izlemeye devam edeceğiz.