Sokak köpekleri ve insanlar

Aslında bu konuya nerden başlayacağımı bilemiyorum. Bir tarafta köpekten korkan insanlar bir tarafta yaşama hakkı olan köpekler. Hayvan hakları temsilcileri köpeklerin itlaf edilmesini veya işkence görmelerine karşı son derece hassaslar. Normal olarak her insan bir canlının işkence görmesi veya öldürülmesi konusunda hassastır. Buna bende dahilim.

Ancak bir konu var. Bir mahalle düşünün. Bu mahallede ortalama 20 adet köpek var. Kendi kendileriyle oynuyorlar. Yürüyen insanların peşine takılıyorlar. Bazen huysuzlanıp arabaların tekerleklerine havlıyorlar. (Bunu neden yapıyorlar bilemiyorum. Heralde dönen tekerlek onlara tahrik edici bir unsur olarak görülüyor). Bazen insanların arkasından sessizce yaklaşıp paçalarına saldırıyorlar. Bazen kendileriyle haşır neşir olan bir iki çocuğun kışkırtmasıyla, yürüyen insanlara saldırıyorlar.

Bu köpekleri yollarının üzerinde gören insanlar yollarını korkudan değiştiriyorlar. Çocuklar bakkala gidiyor, bakkalın önünde köpekler olduğu için bakkaldan dışarı çıkamıyorlar. Bakkaldaki büyüklere, amca bizi şuraya kadar götürebilir misin köpek var üzerime atlıyor diye ricada bulunuyor. Çoğu çocuğu annesi veya ablası veya ağbisi, köpeklerden korktuğu için okuldan almaya gidiyor.

Bu köpeklerden bazıları, çocukların üzerine oynamak amacıyla (saldırıyı tamamen geçtim) atladıkları için psikolojik travma geçirip dilleri tutulan çocuklar oluyor. Hamile bir kadın market dönüşü evine alışverişte aldığı yiyecekleri torbalarla götürürken peşine takılan köpeklerden kaçmak için can havliyle yolun ortasına fırlıyor ve kadına araba çarpıyor. Çocuğunu düşürüyor.

Yani bir bakıma bu mahallede bir huzursuzluk mevcut. Mahalleli Belediye’ye imza listesi veriyor, köpeklerin mahalleden uzaklaştırılıp, köpek barınaklarına konması için ama belediye, bu konuda bir şey yapamayız diyor. Kanun ve hayvan hakları savunucuları bize dava açıyor o yüzden aşılayıp tekrar geri bırakmak zorundayız diye cevap alıyor.

Mahallenin muhtarı, defalarca yazı yazdım, şikayette bulundum ama hiç birşey yapılmadı diyor.

Şimdi size soruyorum.

1) Eşiniz hamile, köpeklerden korkuyor. Birgün cep telefonunuz çalıyor ve sizi hastaneden arıyorlar. Eşiniz köpek saldırısı nedeniyle travma geçirdi, veya köpeklerden kaçarken araba altında kaldı veya başka bir şey, lütfen falanca hastaneye gelin. Hastaneye gittiğinizde çocuğunuzu kaybettiğinizi, eşinizinde psikolojik travma geçirdiği haberini alıyorsunuz. Ne yaparsınız?

2) Çocuğunuzun okuldan dönüşünü bekliyorsunuz. Okul müdürü evinizin telefonunu çaldırıyor ve çocuğunuzun okulda öğretmenler odasında olduğunu, gelmeniz gerektiğini söylüyor.Yemeği temizliği bir tarafa bırakıp hemen okula koşuyorsunuz. Okula gittiğinizde okulla, ev arasında çocuğunuzun üzerine köpek atladığını ve çocuğunuzun bayıldığını öğreniyorsunuz. Çocuğunuz ise donuk ifadelerle dili tutulmuş bir şekilde öylece kala kalmış görüyorsunuz. tabi doğal olarak doktora götürüyorsunuz. Doktor çocuğunuzun psikolojik travma geçirdiğini ve zaman içinde dilinin çözülebileceğini söylüyor. Travmanın etkilerinin çok uzun süreceğini söylüyor. Ama siz geceleri çocuğunuzun haykırarak ağlıyarak uyanmasından, onu saatlerce korkma yavrum geçti diyerek avutmaktan bitap düşüyorsunuz. Ne yaparsınız? Ne düşünürsünüz?

Bütün bunlara rağmen, 100 ün üzerinde imza toplamınıza rağmen köpeklerle ilgili bir şey yapılamıyacağını, hayvan hakları derneklerinin köpekleri barınaklara bırakılmasına bile karşı çıktığını öğrenseniz.

Konuyla ilgili yetkililerden, bol bol nasihat dinleseniz ama olabilecek sıkıntıları söylediğinizde sessiz kalışlarını, üzgünüz yapılabilecek bir şey yok denildiğini duysanız, ne yapardınız?

Çocuğunuz mu? Sokaktaki köpek mi? Hamile eşiniz mi? Yoksa sokaktaki köpek mi? Öldürülsün demiyoruz ama, bir çözüm bulunsun yeter ki.

Samimi olarak yukarıdaki kişilerin yerine kendinizi koyun. Lütfen bu yazıyı gerekirse bir daha okuyun.

Pendik Belediyesi ve kaymakamlığı lütfen 5 kere okusun.