Son sahne

Neredeydi bu düğme? Karanlık burası. Korktuğumdan değil, etrafımda olup biteni de göremiyorum.

 

Biraz soğuk mu var ne? Üşümeye başladım. Üzerime birşey de almamışım. Sahi üzerimde ne var? Allahım nasıl bir karanlık burası, gözlerimin açık kalması da bir, kapalı kalması da. Neyi bekliyorum ki burada ? 

 

Biraz hareket etsem iyi olacak, soğuk üzerime yağmur gibi yağıyor resmen. Uff... Neresi ki burası ? Uyandığımdan beri burdayım... Ama ben nerede uyumuştum ki? Beni buraya kim getirdi ? Telefonum, evet telefonum yanımda bir yerde olmalı, onun ışığı bile yeter şimdilik, hem birilerine haber de veririm; hemen yanıbaşıma koyardım zaten yatarken. 

 

Yalnız, ben hareket de edemiyorum. Sanki ciddi ciddi kilitlemişler beni, betona gömülmüş gibiyim... Etraf zaten kapkaranlık, bu soğuk nereden geliyor o zaman ? Resmen buzluğa konulmuş balık gibi hissediyorum şuan. 

 

İşte... Sesler duymaya başladım, sonunda biri sesimi duyacak mutlaka. Ama ben ağzımı da açamıyorum, hayda... Rüya mı, kabus mu , bu ne ya ? Yani büyük ihtimal öyle olmalı. Ama sesler de yoğunlaşmaya başlıyor. Nasıl iş bu ?

 

Ezan sesini duyuyorum... Şimdi var gücümle nefesimi toplayıp sesimi çıkarmalıyım... Ama bu ezan değil. Nefesim... Ben nefes de almıyorum ki... Adımı duydum şimdi de... N'oluyor ?

 

Yoksa?