Sosyal güvence

Televizyondaki sabah programlarından birinde, programa konuk olan kişi, kanser hastası olduğunu, tedavi olamadığını vs. anlatırken, diğer konuklardan bir profosör onu yalanladı. Biz artık sosyal devlet olduğumuz için sıraya girilince yeşil kartlı dahi olsa kanser tedavisi yapılabiliyormuş!

Sayın profosörün atladığı konu: Kanser beklemez. Hiç bir hastalık beklemez ama kanserli hasta zaten zamanla yarışır. Hangi sıraya girecekte tedavi olmayı bekleyecek. Bu işin bir yüzü, bir de Emekli Sandığı mensubu olarak kanser hastası olmayı anlatmak istiyorum.

Hastalığı ilk öğrendiğiniz andan itibaren 3-4 ay vurgun yemiş gibi inişli çıkışlı bir ruh haline girersiniz. Hassasiyet had safhadadır. İlk kemoterapide saçlarınız dökülmüştür. Kendinizin bile yadırgadığı kel görünümünüzle insan içine çıkmak istemezsiniz. Bu demektir ki kemoterapi veya başka bir tedavi için hastaneye yattığınızda özel odada kalmak isteyeceksiniz. Bunun bedeli Ege Üniversitesi Hastanesinde günlük 40 YTL'dir. Tek kişilik odada kalma isteği sadece dökülen saçlar için de değildir, 4 kişilik bir odada, dangalağın biri hastalığınızı öğrendikten sonra yüzünüze baka baka ''insanın öleceğini bile bile böyle durması ne zor'' diyebilir.

Doktorunuz, beyin ya da akciğer tomografinizi ister. Radyolojiden 7 ay sonrasına randevu verirler. Beklememek için ücretini öder BT'nizi çektirirsiniz.
Yine doktorunuz, yaptırdığınız kan tahlilinin sonucundan şüpheye düşer tekrar tahlil yaptırırsınız. Emekli Sandığı ikinci tahlilin parasını maaşınızdan keser.
Doktor tavsiyesiyle, bir ilacı günde 3 adet tüketmeniz gerekirken Emekli Sandığı günde 2 adet kabul etmişse aradaki farkı cebinizden ödersiniz.
Bu arada evinizin tüm düzeni bozulduğu için, rutin harcamalarınızın çok üstüne çıkıldığını farkedersiniz. Beslenme rejiminiz değişmiştir, daha güçlü daha pahallı gıdalar tüketmeniz istenir. Anzer balı, polen, arı sütü, taze badem, vucudunuzun kan yapması için tavsiye edilen ne varsa tedarik edilir. Evin hijyenini sağlamak için yardımcı tutmak gerekir.

Keşke sayın profosörün dediği gibi sosyal devlet olsaydık. Devletim maaşımı tırtıklamak yerine, hastalığım sırasında yapılması gerekenleri yapsaydı da ben de bu saatte bunları düşünmek yerine, enerjimi beni mutlu edecek, moralimi yükseltecek uğraşlara harcasaydım.