Söyle aşk…

Bırakın uyusun gece

uyusun gözlerimdeki göçebe bulutlar

düşlerim ki nadassız mayın tarlası

şafağım döl tutmayan sensizlik

şarabımda bekareti bozulmuş kekremsi bir tat

genzime sürdüğüm  her yudumun şerefine

bize içip, kanatırcasına  bizden geçiyorum

geçiyorum sağır duvarlardan, dilsiz pencerelerden

aşkın dili varsa susmak mıdır sevişmek

tanımadığın tenlerin ıslaklığında kurumak mıdır

vurulmak mıdır sınırsızlığındaki sınırlarda

ya da peronlardan süzülen gitmelerin ardından baka kalmak mıdır

söyle aşk…

şimdi hangi şehre yağıyorsun

hangi caddelerde kanıyorsun

ki sen kor ateşini namluya sürerken

en çok da ben üşümüştüm vurulmuşluğumda bilesin…

ilhanaşıcımayısikibinonyedi