Suç ve Ceza'yı okuma hakkı

Ergenokon yapılanmasının şifreleri çözüldükçe, legal ve illegal hesaplaşması toplum tabanına doğru yayılmaya başlıyor.

Aslında demokrasiyi özümsemiş bir toplumun yapması gereken de budur;kendiyle ve kendi geçmişiyle hesaplaşabilmek.

Şimdi legal entellektüelizm şunu tartışıyor: Ergenekon'a karşı çıkanlar ve taraftar-ya da ilgisiz- kalanlar kimler? Hangi dünya görüşü veya siyasi, felsefi düşünce işin ne yanında bulunuyor?

Sorgulanan şu: Susurluk olayında, illegal yapıya karşı sessiz duran "sağ" kesim, şimdi Ergenekon yapılanmasına neden böyle yüksek sesle karşı çıkıyor.

Ya da tersinden bakarsak; Susurluk olayını büyük bir gürültü ile protesto eden "sol", şimdi Ergenekon konusunda neden sessiz..

Aslında sağ ve sol kavramlarına, yetmişli yıllardaki anlamlarıyla bakarsanız bu kafa karışıklığını yaşarsınız. Ancak, köprünün altından çok sular akmıştır ve artık klasik anlamıyla sağ ve sol kalmamıştır.

Yıllarca sağcıları sağarak iktidar koltuklarında oturan Demirel, solcu-laikçilerle omuz omuza veda etti siyasi yaşamına..

Yıllarca solcuları soyup soğana çeviren CHP ve onun lideri, Sosyalist Enternasyonala katılmadı bile.. Artık onlar National Sosyalist oldular.

Türkiye gerçekten büyük bir değişim yaşıyor. Tahterevallinin sağında ve solunda oturanlar yer değiştiriyor. Ya da yıllarca oynanan "tahterevalli" oyunu açığa çıkıyor; gerçek renkler belli oluyor.

Bu ülkede tarihsel olarak illegal yapılanmalar daima halkı dışarda tutan "iktidar" peşinde koştular. Ne adına, kim adına yola çıkılırsa çıkılsın sonuçta maddi ve mevki kazanımlar elde edildi.

Hangi inançdan, hangi düşünceden, hangi siyasi ekolden olursak olalım, hepimizin ortak menfaati, huzuru ve refahı demokrasiyi yaşatmakta, birbirimize güvenmekte ve her halükarda legal devlete destek vermekte yatıyor.

Haklı olan, doğru olan "gizli" olmaz..Her gizlilik bir şekilde gayr-i meşruluk içerir. Türkiye bugün, gizlerin arkasına sığınarak, vatan millet adına menfaat devşiren yapılanmaları tasfiye ediyor.

Hukuk ve adalet neyi gerektiriyorsa o olmalı. Hiç bir hukuk sistemi, hiç kimseye "suç işleme" hakkı tanımamıştır çünkü..

Suç varsa ceza da olacaktır. Suçlusunu cezalandıramayan devletler, suç işlenmesinin önüne geçemezler..

Bir toplumda işlenen her suç, aslında tüm topluma karşı işlenmiştir.Bu ülkenin vatandaşları olarak bizi ilgilendiren yönü budur bu olayın..!

Suçla haşir neşir olanlara, Dostoyevski'nin "Suç ve Ceza" sını sindire sindire okuma fırsatı vermelisiniz..
Bu da onların hakkıdır...