Sünnetçi korkusu

İran ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki yıllardır süren özellikle Mahmut Ahmedinejad’ın Cumhurbaşkanı seçilmesiyle daha da tırmanan gerginlik yeni bir hâl almışa benziyor.

Şunu öncelikle belirtmeliyim ki Bush döneminin biteceği Kasım ayına kadar İran’a bir Amerikan saldırısı açıkçası tahmin etmiyorum.

Bundan dolayı da 11 Haziran 2008 Çarşamba günü Bush-Merkel zirvesinden çıkan kararların uygulanabileceği ihtimalinin yüksek olacağını düşünmemekteyim.

Amerika Birleşik Devletleri Başkanı George W Bush’un, Merkel ile birlikte yaptığı görüşmenin ardından Almanya’dan istediği desteği aldığını biliyoruz.

Fransa Cumhurbaşkanı Nicholas Sarkozy’nin de bu zirveden çıkan netice paralelinde düşündüğü herkesçe aşikâr.

Amerika Birleşik Devletleri’nin İran’a nükleer programı hususunda ambargo tasarlamak için dünyayı yanına çekmek isteği herkesin malumu.

Fakat İran’ın Rusya ve Çin ile var olan münasebetleri ve bu hususta bu iki ülkenin desteğini alması ambargonun uygulanabilirliği mevzuunda bu yaptırımların geçerliliğini muhafaza edemeyeceği izlenimi vermekte bana.

İran’ın bu iki ülke ile var olan münasebetleri devam ettiği müddetçe Amerika Birleşik Devletleri’nin bu ülkeye olası bir saldırı ihtimalini de düşünmemekteyim.

Ayrıca İran’ın Avrupa Ülkeleri’ne olası bir kriz durumunda elinde ki petrol ve doğalgaz silahını kullanmayacağının garantisini de kimse veremez.

Aynı şey Rusya içinde geçerli. Rusya’nın İran ile var olan siyasi menfaatlerinin devam etmesi durumunda Avrupa’nın İran’a bu hususta çok açık bir tavır takınması zor gözüküyor.

Avrupa Ülkeleri’nin doğalgazı Rusya’dan ithal ettiğini düşündüğümüzde hadisenin Avrupa için neden bu kadar zor olduğu da ortaya çıkmakta.

Amerika Birleşik Devletleri İran’a uygulamayı düşündüğü söz konusu ambargo hususunda Rusya’yı ikna edemediği müddetçe bu teşebbüslerin netice vermesini beklemek Amerika Birleşik Devletleri açısından aşırı iyimserlik olsa gerek.

Uzun lafın kısası Amerika Birleşik Devletleri’nin İran mevzuunda ki bu girişimleri aynı zamanda Rusya’yı kilit ülke konumuna getiriyor.

Ve George W. Bush’un İran'a her geçen gün daha bir sert tavır takınması da bana ”sünnetçi korkusu” tabirini hatırlatmakta.