- Kategori
- İlişkiler
Suskunlar
Bak şimdi: Arife günü aldım, bayramın birinci gününden itibaren okumaya başladım İhsan Oktay Anar'a ait, Suskunlar'ı.
Güzel mi dersen, güzel ne demek, derya derim. Eski İstanbul'un neresi olduğunu, geçmiş yüzyıldaki İstanbul adetlerini, mevleviliği, musikiyi, insan hallerini bilmek istiyorsan oku derim.
Ama şiddetle oku, şiddetle tavsiye ediyorum demem. Şiddeti, okuma konusunda bile kullanmak istemem. Aman gözünü seveyim sende okuduklarını şiddetsiz tavsiye et.
Neyse bu romandan bazı paragraflardan öyle bir esinlenme geldi ki; son günlerde eve usta girdiğinden, içime fenalık geldi. Allahım insanı Türk ustalarından korusun dedirtti. Bir yeri yaparken, diğer yeri çatırdatıyorlar.
Durun şimdi. Bizim evdeki usta işleri bitti şükür. Asıl bahsetmek istediğim Suskunlar romanındaki Eflatun'un Galata Mevlevihanesi'ne gidişi ve orada nasıl piştiği.
Gidişi değil de asıl anlatmak istediğim pişmesi. Öyle bir pişiriyorlar ki, reklamlardaki halının üstüne basınca ancak siniri gevşeyen çalışan Türk kadınına dönüyor. Çalışan veya çalışmayan Türk kadını Galata Mevlevihanesi'ndeki derviş adayı gibi oluyor.
Belki sana uzaktan abartı gibi gelse de, inan abartmıyorum.
Mutfakta geçecek tam binbir günlük çilesinin başında, çivili tahtada semâzen başı tarafından kendisine semâ öğretildi ve böylece hakkettiği sikke denilen serpûşu başına taktı. Bu, Türk kadının düğünü ve başına taktığı gelin duvağına denk geliyor. Ve genelde de bir ömür sürüyor. Sanıyorsun ki abartıyorum. Hayır!
Derken “ayakçı” olarak, başta mutfak olmak üzere hemen her yeri süpürdü, toz aldı veya yıkadı. Bunun açıklamasını yapmamı beklemiyorsun herhalde benden.
“Pazarcı” olarak omzunda heybe, sırtında küfe ve elinde üç beş kuruş ve belinde pazarcı maşasıyla çarşıya çıkıp alışveriş yaptı.Sokağa çıkıp da her on kişiden dokuz kişinin marketten ya da pazardan dönen kişinin kadın olduğunu görmeyen yoktur. Hadi hıyartos adamlar alışverişten anlamıyor diyelim, eşinin yanında poşetleri taşımak içinde bulunmaz. Tamam hakkını yiyemem, az da olsa poşet taşıyan kocalar var. Ama geneli “hooo akşam ne var,” diye höykürür sadece.
Devam ediyorum mevlevi çilesine; “Somatçı” olarak sofraları kurdu kaldırdı. Açıklama istiyor musun? Tamam devam ediyorum. “Meydancı” olarak erenlere cezvede kahve yaptı. Bir erkek çocuğunun kahve yaptığını kim görmüş? Ki sonra da evinde karısına “sen çok yoruldun, dur bir kahve yapayım da içelim, desin.”
“Kandilci” olarak dergâhın kandillerini gece yakıp sabah söndürdü.Bereket elektrik icad oldu hanımlar.
Nihayet, “tasmihçi” sıfatıyla dibekte kahve dövmeye başlamıştı ki, dergâhın şeyhi, Neyzen İbrahim Efendi onu Hücresine çağırdı.
Nihayetinde bütün bu çilelerden sonra Ney üflemeyi öğrenecek.
Türk kadını ise bütün bu çilelerin sonunda kaynana olur. Sonra o da çektiği bütün çilenin acısını gelinlerinden çıkararak pişer. Kadınlar, Suskunlar'ı oynar, oynamak zorunda kalır.
Ve bu masal da böyle sürerrrr...
- Toplam blog
- : 246
- : 1012
- Kayıt tarihi
- : 15.02.08
..