Tek el mi? Binlerce el olalım...

İki elim başımda, oturdum, düşünmekteyim.

Daha doğrusu düşünmekten çok, beynimde bir o taraftan bir bu tarafa gidip gelen kızgınlıklarımı, derleyip toparlamaya çalışmaktayım.

Kızgınlığım dağ gibi üstüme gelmekte... Havlu; aman! dediğinizi duyar gibiyim. Korkmayınız! Tüm havlular katlanık vaziyette dolapta.

Ormanlar yanıyor ve sabotaj deniyor... E canım yöneticim; bu madem ki kasıtlı, korumak için yeşil hazinemizi Papuayenigine'den mi adam getireceğiz?

Kızgınlığımın sebeblerini saymaya başlarsam bin bir gece masalları solda sıfır kalır vallahi. Bunların hepsi, ülkemin tüm insanının ortak sorunları ve ancak toplum insiyatifiyle üstesinden gelinebilir. Yok böyle tek el hareket edersek vah halimize.

Vah ki ne vah !

Tek elin sesi olmayalım; iki el, binlerce el olalım. Ben değil, biz olalım... Hangisi daha zor? Gidenin ve bir daha gelmeyenin arkasından mendil sallamak mı? Yada çocuklarımıza daha güzel yarınlar bırakmak için hep beraber mücadele etmek mi?

Saygılarımla