Tek Yönlü Gidiştir Yaşam

Sevgililer daldaki güle benzer…
Çok kişinin gözü kalır da, sadece bir kişi alır.
Çok kişinin gönlünden geçer de kıyamaz ama,
Eninde sonunda bir kıyanı bulunur.

Gazel eden dalı mı vefalı kalmış ki güle, el kalsın.
Gül mü miras kalmış ki dalına.
Hele bir kesilmeye görsün can suyu,
Gör bak nasıl sararır solar da
Bulunmaz hayal dahi edeni,
Gül açtığını bu dikenli çalının...

Bahçıvan elde bıçak dolaşır,
Kıymak için gülün, gül veren dalına...
Güneş, geceden bile kıskansa da,
Kurutup soldurmadan edemez onu...
Kanlısı olur gülün, seveni,
Koparması da sevgisinin ispatı...

Seherin serinliği, inci diye damlacık takarken yaprağına,
Aklı başından giden, bülbül dönerken etrafında,
Söylediği, aşıkların şarkısıdır, her dilde başka olan…
Kimi “Güle sorma… O bilmez, aşkı sevdayı”, diye sitem ederken
Kiminin “sen gül dalında gonca… ben dağ yolunda yonca” olur umutsuzluğu…

Gecenin dahi bir nedeni vardır, gülü karanlıkta sarmasının,
Hiç öyle olmasaydı, en güzel kokusunu şafakta verir miydi?

Elinde midir gülün, çevresinde kimin dolaşacağını seçmek
Kuş için dalın ne önemi var… ha gül olmuş, ha kızılcık...
xxx
Yaşam ne gül bahçesidir… ne de gül
Sam yeli vurduğunda ne gül kalır ne de bülbül...
Önce üstüne titrenen sevgiler solar,
Akılda kalan, bülbülün feryadıdır.
Ve kaçınılmaz olur “…gülün dökülmesi… bülbülün ölmesi…ve hare de kalmaması…”

Doğasındadır doğanın ölmesi, açanın solması
Güç mü yeter bu gidişin dönüşüne...
Hiç gören olmuş mu aynı ömrü tekrar yaşayanı
Aynı sevgiyi, aynı coşkuyla tekrar tadanı...

Nehir gibidir yaşam, içine her düşen gider…
Tek yönlü gidişedir, bir defalık kesilen bilet
Ne görülecekse, ancak giderken görülür
Ya sevgilere takılırsın, ya kahırlara asılırsın
Senin seçeneğindedir yaşamak istediklerin.

Aç gözünü açabildiğince, geçmekte olan ömründür
Kapamakla yaşamın akması durmuyor..
Kıymetini bilsen de bilmesen de giden sendendir,
Sonunda ya denizde kaybolacak ya da kum kuruyacak olan….

Hayyam usta…sen en güzelini dersin… hadi söyle..

“Şu testi de benim gibi biriydi
O da bir güzele vurgun, dertliydi.
Kim bilir, belki boynundaki kulp da
Bir sevgilinin bem beyaz eliydi.”

Sevgili de olsa, bembeyaz da olsa,
Herkesi bekleyendir bir testiye çamur olmak…

Ölmemenin çaresi hiç doğmamaktır.
Son durağa doğru koşmaktasın coşkuyla
Hem de yolun neresinde olduğunu bilmeksizin.
Tadını çıkar geçtiğin kıyıların… tekrarı yok bir daha.
Belki de, en kıymetlindir... geçip gitmekte olduğun…